۳-۷-۳٫ دینامومتر فرافن ساخت ایران
۳-۷-۴٫ کالیپر Yagamiساخت کشور ژاپن برای اندازه ­گیری چربی زیر پوستی مناطق سه گانه بدن

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۳-۷-۵٫ میله المپیک و وزنه­های مختلف
۳-۸٫ روش اندازه ­گیری متغیّرها
۳-۸-۱٫ اندازه ­گیری قد
آزمودنی­ها بدون کفش به علت معلولیت در حالت خوابیده، بر روی زمین درازکش قرار ­گرفتند. سپس با یک متر نواری قد آزمودنی­ها توسط آزمون­گر از بالاترین نقطه سر تا پاشنـه آنها بر حسب سانتی­متر اندازه ­گیری شد (۱۴۶).
شکل ۳-۷ اندازه گیری قد خوابیده
۳-۸-۲٫ اندازه ­گیری وزن
ارزیابی قدّ آزمودنی­ها، به علت معلولیت آنها به صورت نشسته، بدین صورت انجام گرفت که در زمان اندازه ­گیری، ترازو روی سطح صاف تنظیم می­شد و آزمودنی­ها بدون کفش و با حداقل لباس روی ترازو قرار می­گرفتند و وزن آن­ها برحسب کیلوگرم با دقت ۱/۰ کیلوگرم اندازه ­گیری شد( ۱۴۶).
شکل ۳-۸ اندازه ­گیری وزن
۳-۸-۳٫ امتیاز معلولیت
با توجه به پرونده ­های اطلاعاتی آنها که در باشگاه بر اساس کلاس بندی پزشکی ثبت شده بود امتیاز معلولیت افراد ثبت گردید.
۳-۸-۴٫ محاسبه شاخص توده­ی­بدنی
برای تعیین شاخص توده­ی بدن، مقادیر وزن و قدّ آزمونی­ها در فرمول زیر قرار داده شد و شاخص توده­ی بدن بر حسب کیلو­گرم بر متر مربع محاسبه شد( ۱۱۴).
مجذور قد (متر مربع) ÷ وزن (کیلو­گرم) = شاخص توده­بدن
۳-۸-۵٫ اندازه ­گیری توده­ی بدون چربی
توده­ی بدون چربی به کمک معادله زیر برآورد شد(۵ ):
وزن کل بدن × درصد چربی= وزن چربی
وزن بدن در حال حاضر- وزن چربی= وزن بدون چربی
۳-۸-۵-۱٫ اندازه ­گیری درصد چربی بدن
تعیین درصد چربی بدن آزمودنی­ها به کمک فرمول سه نقطه­ای دانشکده پزشکی ورزشی آمریکا^[۵۷] به شکل زیرمحاسبه شد(۶۱):
۰۳۶۵۳/۴- [(سن)×۰۳۶۶۱/۰]+²(مجموع سه قسمت )× ۰۰۱۱۲/۰- (مجموع سه ­قسمت ) × (۴۱۵۶۳/۰)= درصد چربی بدن
شکل ۳-۹ کالیپر
لازم به ذکر است که تمام اندازه ­گیری­ها در سه نوبت به صورت چرخشی در هر ناحیه از سمت راست بدن انجام گرفت، با توجه به نزدیک­ترین رقم تا حد ۱/۰ تا ۵/۰ میلی­متر ثبت شد و متوسط ۳ اندازه ­گیری به عنوان اندازۀ نهایی ثبت شد. ۲تا۴ ثانیه پس از رهایی دستگیره کالیپر، اندازۀ ضخامت چربی خوانده شد. به منظور پایایی و روایی خوب، سنجش­ها در یک زمان از روز و ترجیحاً صبح انجام شد(۸۱).به منظور این­که ضخامت چین ­پوستی تحت تأثیر تغییرات مایع بین­بافتی قرار نگیرد از آزمودنی­ها خواسته شد که در روز قبل از اندازه­گیـری از شرکت در فعالیت­های جسـمانی که منجر به کم آبی می­ شود، پرهیز کنـند(۸۲).روش اندازه ­گیری ضخامت چین­پوستی هر ناحیه از بدن بر اساس روش اندازه ­گیری که ویژۀ معادلات جکسون و پولاک^[۵۸] بود(۸۱) به صورت زیر در سمت راست بدن صورت گرفت:
۳-۸-۵-۲٫ اندازه ­گیری ضخامت چین­پوستی شکمی
ضخامت لایه چربی زیر­پوستی در این ناحیه در حالت ایستاده، و بدون هیچ انقباضی در عضلات شکمی اندازه ­گیری شد. در این حالت۳ سانتی­متر جانبی ناف علامت­­گذاری شده و ضخامت چین­پوستی در این ناحیه به صورت عمودی اندازه ­گیری شد(۸۱ ).
۳-۸-۵-۳٫ اندازه ­گیری ضخامت چین­پوستی فوق­خاصره
این چین پوستی به شکل لا­یه­ای مورّب در بالای تاج خاصره در حالتی که فرد ایستاده بود، اندازه ­گیری شد(۸۱ ).
۳-۸-۵-۴٫ اندازه ­گیری ضخامت چین­پوستی پشت­بازو
در حالی که زاویه آرنج ۹۰ درجه بود فاصله بین برجستگی کناری زائده آخرومی و لبه­ی تحتانی زائده­ی آرنجی در لبه­ی کناری، اندازه ­گیری شد و بعد از مشخص کردن وسط استخوان بازو در سطح خلفی، در حالی که دست، شل و کاملا صاف و کشیده بود، ضخامت چین­پوستی به شکل عمودی اندازه ­گیری شد( ۸۱).
۳-۸-۵-۵٫ اندازه ­گیری ضخامت چین­پوستی جلو­بازو
در حالتی که فرد ایستاده بود و دست شل و کاملا صاف بود، هم­سطح با علامت سه­سر در سطح قدامی در ناحیه بازو، چین­پوستی اندازه ­گیری شد(۸۱ ).
۳-۸-۶٫ اندازه ­گیری دور اندام­
برای بررسی توزیع چربی بدن محیط ناحیه شکم به صورت چرخشی هر ناحیه ۳ مرتبه با بهره گرفتن از متر نواری غیر الاستیک با دقت ۱/۰ سانتی متر اندازه ­گیری شد (۸۱ ).
۳-۸-۷٫ اندازه ­گیری حجم عضلانی بازو
حجم عضلانی استفاده با از روش آنترپومتری برای عضلات ناحیه­ی بازو، بر طبق روش توضیح داده شده توسط فریسنچو^[۵۹] (۷۳ ) محاسبه شد.
معادلات استفاده شده برای تخمین اندازه عضلات بازو(۷۳ ):
[ضخامت چین پوستی سه سر بازو (mm) ]- [π ÷ محیط بازو (mm)] : قطر عضله بازو ( mm)
[ضخامت چین پوستی سه سر بازو (mm) ×π ]- [ محیط بازو (mm) ] : محیط عضله بازو (mm )
[ ²(قطربازو) ] × [ ۴÷π ] : سطح عضلا نی بازو (mm² )
۳-۸-۷-۱٫ اندازه ­گیری محیط بازو
برای اندازه محیط بازو نقطه میانی بازوی آزمودنی در حالت ایستاده و با دستهای آویخته شده از دو طرف تنه، در حالی که کف دست به طرف ران قرار گرفته بود، استفاده شد. برای تعیین نقطه میانی بازو، فاصله بین زائده­ی آخرومی و لبه خلفی زائده­ی آرنجی در ناحیه جانبی بازو، در حالی که متر بافت­های نرم اطراف بازو را خیلی فشرده نمی­کرد، استفاده شد (۱۰).
۳-۸-۹٫ اجرای آزمون دراز و نشست
از آزمون دراز و نشست برای تعیین استقامت عضلانی استفاده شد. قبل از مبادرت به انجام این آزمون و برای برگشت ضربان به حالت اول نیز آزمودنی ها ۳ دقیقه استراحت کامل داشتند. برای اجرای این آزمون، آزمودنی به پشت می­خوابید، طوری که زانوها خمیده باشند و کف پاها با تشک تماس داشته باشند. محل قرار گرفتن دست­ها روی شانه­ها و به صورت ضربدری بود. با شنیدن فرمان شروع، شخص، بالاتنه را تا حدی که آرنج با زانو تماس یابد، بالا می ­آورد و مجدداً به وضعیت شروع باز می­گشت و این عمل را تا مدت یک دقیقه تکرار می­کرد. تعداد تکرارهای صحیح در مدت یک دقیقه به عنوان امتیاز فرد ثبت شد(۱۹).
شکل ۳-۱۰ آزمون درازونشست