فرهنگ های که در آن ها برابری اجتماعی وجود دارد میانگین یا متوسط سطح سلامت ذهنی بسیار بالاتر است . سلامت ذهنی در فرهنگ های فردگرا بیشتر از فرهنگ های جمع گرا است ، ( کار^[۱۰۰] ، ترجمه : شریفی و همکاران ، ۱۳۸۵ ) .

داینر و همکاران (۱۹۹۹ به نقل از آرجیل ، ترجمه: انارکی و همکاران ،۱۳۸۲) در جوامع جمع گرا رضایت از زندگی با هنجارهای ارزش گذاری بر این متغییر همبستگی دارد (۳۵/۰) در صورتی که در فرهنگ های فردگرا این طور نیست ؟ (۱۶/۰) . به طور واضح برخی از تفاوت ها ی فرهنگی ‌در مورد احساس مانند رضایت می‌تواند در مفاهیمی از این هنجارهای فرهنگی تبیین شود .

لوتز^[۱۰۱] ( ۱۹۸۸ ؛ به نقل از آرجیل ، ترجمه : انارکی و همکاران ، ۱۳۸۲ ) می‌گوید مکان هایی وجود دارد که شادکامی کتمان می شود . در این فرهنگ ها شادمانی از لحاظ اجتماعی قابل پذیرش نیست زیرا این ها فکر می‌کنند که وقتی افراد با خودشان لذت می‌برند ممکن است خودنمایی به نظر برسد . دیگران عصبانی می‌شوند و شخصی که شاد بوده مضطرب می شود .

شادمانی نیز با جنبه‌های مهمی از نهادهای دولت ارتباط دارد . در دولت هایی که به رفاه عمومی توجه دارند ، در کشورهایی که نهاد های عمومی به نحو مؤثر عمل می‌کنند و در جاهایی که بین شهروندان و اعضای دیوان سالاری روابط ارضاکننده وجود دارد ، سلامت ذهنی بالاتر است ، ( وست ؛ ترجمه : شهیدی و شیر افکن ، ۱۳۸۷ ) .

محیط و شاد کامی :

پژوهش نشان داده‌اند بسیاری از عوامل زیست محیطی چون آب و هوا و موقعیت جغرافیایی در خلق انسان مؤثر است . عواملی چون محیط سبز ، پایین بودن رطوبت هوا ، باز بودن فضا وجود آب و به طور کلی وجود آب و هوای معتدل باعث افزایش احساسات مثبت در انسان می شود . همچنین امکانات رفاهی در منزل مثل متراژ بالای خانه ، وجود تسهیلات رفاهی و به طور کلی کیفیت خانه در افزایش خلق مثبت به خصوص شادی مؤثر است ، ( کار ، ۲۰۰۴ ؛ به نقل از شهیدی : ۱۳۸۹ ) .

پاریچ^[۱۰۲] و همکاران (۱۹۹۱) ‌معتقدند که داشتن احساسات مثبت قوی با زندگی در محیط طبیعی به جای محیط های مصنوعی همبسته است . ساکنان مکان های جغرافیایی که دارای فضای سبز ، آب و چشم انداز گسترده است ، احساس مثبت را گزارش می‌کنند ، ( کار ، ۲۰۰۴ ؛ به نقل از شهیدی : ۱۳۸۹ ) .

کانیگهم^[۱۰۳] ، ( ۱۹۷۹ ؛ به نقل از کار ، ترجمه : شریفی و همکاران ، ۱۳۸۵ ) ، می‌گوید آب و هوای خوب ، خلق مثبت را القا می‌کند . زمانی که آفتاب می درخشد ، هوا گرم است ولی نه زیاد گرم ، میزان رطوبت پایین است ، مردم خلق مثبت تری را گزارش می‌کنند و اما در هر حال مردم خود را با شرایط آب و هوایی نامطلوب سازگار می‌کنند و در تمام ملت ها بین شرایط اقلیمی و رتبه بندی های شادمانی ملی همبستگی وجود ندارد . اندروز ویتنی^[۱۰۴] ( ۱۹۷۶ ؛ کمیل و همکاران ، ۱۹۷۶ ؛ به نقل از کار ، ترجمه : شریفی و همکاران ، ۱۳۸۵ ) ، بین کیفیت مسکن و رضامندی از زندگی همبستگی متوسطی به دست آوردند . نماینگرهای کیفیت مسکن عبارتند از مکان جغرافیایی ، اتاق بر حسب اندازه افراد ، اندازه اتاق ، وجود گرمایش . با وجود این انسان ظاهراً ‌به این عوامل زیست محیطی نیز عادت می‌کند و هر چند تفاوتهایی میان مردم کشورهای مختلف مشاهده شده ولی هیچ یک از این خصوصیات تاثیر معنی داری بر شادی فراگیر افراد نداشته است ، (کار ، ترجمه : شریفی و همکاران ، ۱۳۸۵ ) .

وضیعت جسمانی و شادمانی :

ورزش و تمرین های بدنی به حالت های خلقی مثبت می‌ انجامد اما پیوند میان سلامت جسمانی و شادمانی بسیار پیچیده است دینرو و همکاران (۱۹۹۹) عنوان می‌کنند در حالی که رتبه بندی های ذهنی از سلامت شخصی با شادمانی همبستگی دارد ، رتبه بندی های سلامت عینی توسط پزشکان این همبستگی را نشان نمی دهد مگر در مواردی که افراد به شدت ناتوان باشند ، ( شهیدی ، ۱۳۸۹ ) .

ویزنبرگ^[۱۰۵] و همکاران ( ۱۹۹۸ ) ، معتقدند که رتبه بندی های ذهنی از سلامت شخصی از صفات شخصیتی مانند روان رنجورخویی و راهبردهای کنار آمدن انکار یا چارچوب بندی مجدد بیشتر از سلامت جسمانی عینی متاثر است ، در افرادی که سطح روان رنجوری بالا است ممکن است از ضعف سلامت خود به شدت شکوه داشته باشند ، اما پزشکان آن ها از لحاظ جسمانی سالم ر تبه بندی می‌کنند . برعکس ، شخصی که پزشک او را کاملاً بیمار می‌داند ممکن است گزارش کنند که احساس کاملاً خوبی دارد زیرا این افراد ضعف سلامت جسمانی شان را انکار یا چارچوب بندی مجدد می‌کنند . همچنین هیجان های مثبت به ما امکان می‌دهد تحمل خود را در برابر درد افزایش دهیم ، ( شهیدی ، ۱۳۸۹ ) .

به جز افرادی که به شدت ناتوانند ، بیشتر مردم با مشکلات سلامت خود نسبتا سریع سازگار می‌شوند و خود پنداره از سلامت خود را پرورش می‌دهند که با سطح شادمانی آن ها همسو است به هر حال مجموعه ای از شواهد فزاینده وجود دارد که نشان می‌دهد شادمانی می‌تواند از طریق تاثیر گذاری در سامانه ایمنی برسلامت مؤثر باشد . سامانه ایمنی افراد شاد موثرتر از افراد ناشاد کار می‌کند . وضعیت جسمانی و میزان سلامتی فردی که شامل فعالیت‌های سالم برای حفظ تندرستی چون تغذیه مناسب و فعالیت بدنی کافی و نیز وضعیت دلخواه ظاهری بدن و سلامت مزاجی در شادکامی فرد تاثیر دارد ، ( شهیدی ، ۱۳۸۹ ) .

سارافینو^[۱۰۶] (ترجمه : احمدی و همکاران ، ۱۳۸۴ ) ، معتقد است که ورزش در کوتاه مدت حالت‌های خلقی مثبت را القا می‌کند ورزش منظم بلند مدت به شادکامی منجر می شود. اثرهای کوتاه مدت ورزش از این واقعیت ناشی می شود که اندروفین ، مواد شیمیایی شبیه مورفین را در مغز تولید می شود را رها می‌سازد . شادکامی افزوده بلند مدت حاصل از ورزش ‌به این واقعیت بر می‌گردد که ورزش منظم افسردگی و اضطراب را کاهش و سرعت و دقت در کار را افزایش می‌دهد و سطح خودپنداره را بالا می‌برد ، ( کار ؛ ترجمه : شریفی و همکاران ، ۱۳۸۵ ) .

تفریح و شادکامی:

تفریح می‌تواند افراد را شاد کند و از آنجا که تفریح برخلاف ارتباطات ، شغل و شخصیت ما تحت کنترل ماست و به راحتی می‌تواند تغییر کند اهمیت زیادی دارد ، ( آرجیل ، ترجمه : انارکی و همکاران ، ۱۳۸۲ ) .

لو و آرجیل (۱۹۹۴) در یافتند که بزرگسالان انگلیسی که فعالیت های تفریحی جدی داشتند از افرادی که این فعالیت ها را نداشتند شادتر بودند . اگر چه آن ها این فعالیت ها را پر استرس و چالش بر انگیز یافتند ، ( آرجیل ، ترجمه : انارکی و همکاران ، ۱۳۸۲ ) .

مردم در ایام تعطیل خلق مثبت بیشتر و تحریک پذیری کمتری را گزارش می‌کنند. زمینه یابی ها نشان داده‌اند که عضویت در ‌گروه‌های تفریحی و ورزشی ، کارهای داوطلبانه در امور خیریه یا ورزش توام با سوخت و ساز همه جانبه ، سطح سلامت را افزایش می‌دهد . علت آن است که عضویت در چنین گروه هایی تعامل با دیگران ، اغلب در یک بافت فرهنگی کوچک را شامل می شود که آداب و رسوم ، ارزش ها ، فعالیت و روابط اجتماعی خاص خود را دارد ، ( کار ، ترجمه : شریفی و همکاران ، ۱۳۸۵ ) .