1. 1. میرمحمد صادقی، حسین، جرایم علیه اشخاص (حقوق کیفری اختصاصی۱)، چاپ چهاردهم، نشر میزان بهار ۱۳۹۳، ص ۱۱۶ ↑

1. 1. The termination crime and secartiy act 2001 ↑

1. 1. بسامی، مسعود، قتل ترحم آمیز از دیدگاه اخلاق، ادیان و حقوق کیفری، چاپ اول، ناشر مؤسسه‌ فرهنگی حقوقی سینا، بهار ۱۳۸۸، ص ۱۴۵ ↑

1. 1. همان، ص ۱۴۶ ↑

1. 1. Coker (1989) crime LR 740 ↑

1. 1. میرمحمدصادقی، حسین، پیشین، ص ۱۱۵ ↑

1. 1. Criminal cede of Uruguay 1992 ↑

1. 1. Spain – criminal code 2011 ↑

1. 1. Denmark – crimind code ↑

1. 1. The general civilaenal code with subequents amendments the latest madeby the act of 24 December 2005 No 831 ↑

1. 1. Criminal law of switzer land ↑

1. 1. میرمحمد صادقی، حسین، جرایم علیه اشخاص، پیشین، ص ۴۸۹ ↑

1. 1. میرمحمد صادقی، حسین، پیشین، ص ۵۵۷ ↑

1. 1. آقائی نیا، حسین، پیشین، صص ۱۶۹-۱۶۸ ↑

1. 1. میرمحمدصادقی، حسین، جرایم علیه اموال و مالکیت (حقوق کیفری اختصاصی ۲)، چاپ سی و نهم نشر میزان، بهار۱۳۹۳، ص ۱۰۹ ↑

1. 1. میرمحمدصادقی، حسین، جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی (حقوق کیفری اختصاصی(۳))، چاپ بیست و پنجم، نشر میزان، بهار ۱۳۹۳، ص ۳۵۰ ↑

1. 1. ابن ادریس حلی، ابی جعفر محمد بن منصور بن احمد، السرائر، ج۳، مؤسسه‌ نشر اسلامی (بی تا)،ص ۳۶۱ ↑

1. 1. همان، ص ۵۰۷ ↑

1. 1. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج۴۰، به تصحیح ابراهیم میانجی، منشورات کتابچی تهران، /،شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۱۴، چاپ اول، مؤسسه‌ المعارف السلامیه، قم، ۱۴۱۴ ق، ص ۴۷۲ ↑

1. 1. اردبیلی، محمدعلی، پیشین، ص ۴۵ ↑

1. 1. محقق حلی، پیشین، ص ۱۹۸ ↑

1. 1. حبیب زاده، محمدجعفر، فخر بناب، حسین، مقایسه عوامل موجهه جرم و عوامل رافع مسئولیت کیفری، مجله ی مدرس علوم انسانی (علمی، پژوهشی) شماره ۴۰، پاییز ۱۳۸۴، ص ۴۲ ↑

1. 1. ابن ادریس حلی، ابن جعفر، محمدبن منصور بن احمد، پیشین، ص ۳۶۷ ↑

1. 1. تهرانی، محمدحسین، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱۵، چاپ سوم، مؤسسه‌ اسماعیلیان، قم ۱۴۰۸ق، ص ۳۵۰ ↑

1. 1. حسینی مراغی، عبدالفتاح، پیشین، ص ۴۷۷ ↑

1. 1. محقق داماد، مصطفی، پیشین، ص۲۷۰ ↑

1. 1. محقق داماد، مصطفی، پیشین، ص۲۷۰ ↑

1. 1. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۵، مطبعه النجف (بی تا)،ص ۲۷۹ ↑

1. 1. محقق داماد، مصطفی، پیشین، ص ۲۷۱ ↑

1. 1. مشایخی، قدرت اله، قواعد فقه، انتشارات سمت، ۱۳۸۳، ص ۱۸ ↑

1. 1. ابن منظور، محمدبن مکرم، پیشین، ص ۴۴ ↑

1. 1. صادقی، محمد هادی، حقوق جزای اختصاصی۱، چاپ هجدهم، نشر میزان، تابستان، ۱۳۸۹ ↑

1. 1. زراعت، عباس، قاعده اضطرار در حقوق کیفری، ماهنامه دادرسی شماره ۳۳، سال ششم خرداد و تیر ۱۳۸۱، ص ۲۸ ↑

1. 1. محقق حلی، ابوالقاسم نجم الدین جعفر بن محمد، پیشین، ج۴، ص ۷۵۷ ↑

1. 1. نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام، ج۳۶،پیشین، ص ۴۲۷ ↑

1. 1. سوره انعام، آیه ۱۱۹ ↑

1. 1. سوره مائده، آیه ۳ ↑

1. 1. حر عاملی ، محمدبن حسن، پیشین، ج۴، ص ۶۹۰ ↑

1. 1. همان، ج۱۸، ص ۵۲ ↑

1. 1. جعفرپور، جمشید، حسینی زاده، لیلی، بررسی اضطرار در حقوق کیفری ایران با توجه به دیدگاه امام خمینی (ره)؛ پژوهشنامه متین، شماره ۳۳، زمستان ۱۳۸۵، ص ۵۰ ↑

1. 1. صادقی، محمدهادی، حقوق جزای اختصاصی۱، پیشین ص ۱۳۱ ↑

1. 1. پارساپور، محمدباقر، اضطرار در حقوق مسولیت مدنی، مجله نامه، مفید، شماره ۴، (علمی، پژوهشی) بهمن و اسفند ۱۳۸۲، ص۱۵۰ ↑

1. 1. میرمحمدصادقی، حسین، جرایم علیه اشخاص، پیشین، ص ۳۴۸ ↑

1. 1. آرای شماره ۲۰۵۲، مورخ۲۶/۹/۱۳۱۷ شعبه ی پنجم و ۱۳۱۹ مورخ ۳۰/۷/۱۳۲۸ شعبه دوم دیوان عالی کشور ↑

1. 1. میرمحمدصادقی، حسین، جرایم علیه اشخاص، پیشین، ص ۳۵۸ ↑

1. 1. میرصادقی، حسین، جرایم علیه اشخاص، پیشین ص ۳۴۸ ↑

1. 1. عطار،داود،دفاع مشروع در حقوق جزای اسلامی،ترجمه اکبر غفوری،انتشارات آستان قدس رضوی،مشهد،۱۳۷۵،ص۴۴ ↑

1. 1. شمس ناتری، محمدابراهیم، عبدالله یار، سعید،دفاع مشروع و مبانی مشروعیت آن، مجله مطالعات حقوقی، شماره ۳ (علمی – پژوهشی) پاییز و زمستان ۱۳۸۹، ص ۲۱ / گلدوزیان، ایرج، دفاع مشروع و اعمال در حکم دفاع مشروع، مجله کانون وکلا،بهار و تابستان ۱۳۶۹، شماره ۱۵۰ و ۱۵۱ ،ص ۱۷۲ ↑

1. 1. بوشهری، جعفر، حقوق جزا (جبران خسارت)ج۳، شرکت سهامی انتشار، چاپ دوم، ۱۳۸۷، صص۱۵ و ↑

1. 1. جزیری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه (بی تا) کتاب حدود، ج۵، بیروت، لبنان، ص ۲۹۲ ↑

1. 1. همان، ص ۳۹۸ ↑

1. 1. فیض کاشانی ،محمد حسن،مفاتیح الشرایع، ج۲، نشر مجمع الذخائر الاسلامیه، مطبع الخیام، قم، ۱۴۰۱ق. ص ۶۳ ↑

1. 1. نجفی، محمدحسن، پیشین، ج ۴۳،ص۴۴ ↑

1. 1. ابن ادریس، احمد، پیشین، ص ۳۷۳ ↑

1. 1. حسینی شیرازی، محمدحسن، الفقه، ج۹، جامعه مدرسین قم، ۱۴۰۵ق، ص ۷۷ ↑

1. 1. عوده، عبدالقادر، التشریع الجنایی الاسلامی، ج۴، چاپ اول، دارالحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۵، هـ ق.ص ۲۴۰ ↑

1. 1. شهید ثانی،الروضه البهیه،باب دیات،ج۱۰،دارالحیاء التراث العربی،بیروت،۱۴۰۳ق،ص۱۰۹ ↑

1. 1. شهید ثانی، ترجمه مباحث حقوقی شرح لمعه، مترجم اسدالله لطفی، چاپ پنجم، انتشارات مجد، ۱۳۸۷، ص ۷۵۱ ↑

1. 1. محقق اردبیلی، مجمع الفائده و البرهان، ج۱۴، به تحقیق مجتبی عراقی، شیخ علی پناه اشتهاردی، الطبعه الاولی، جامعه مدرسین قم، ۱۴۱۶ق. ص ۲۲۷ ↑

1. 1. طباطبایی، علی، ریاض المسائل، ج۲، طبعه حجریه المطبعه الشهید، قم، مؤسسه‌ اهل بیت، ۱۴۰۴ ق. ص ۵۳۳ ↑

1. 1. فقعانی، زین الدین، الدر المنضود فی معرفه صیغ النیات و الایقاعات و العقود، مکتبه امام عصر، شیراز، الطبعه الاولی، ۱۴۱۸، ق. ص ۳۱۹ ↑

1. 1. حلی، ابن فهد، المذاهب البارع، ج۵، جامعه مدرسین قم، ۱۴۱۳هـ. ق. ص ۳۹۵ ↑

1. 1. حسینی روحانی، محمدصادق، فقه الصادق، ج۲۶، مطبعه فروردین، مؤسسه‌ دارالکتب قم، طبعه الثالثه، ۱۴۱۴، ق: ص ۲۰۱ ↑

1. 1. خویی، ابوالقاسم، منهاج الصالحین، ج۲، ناشر مدینه العلم قم، ۱۴۱۰ق، ص ۹۸ ↑

1. 1. حر عاملی، محمدبن حسین، پیشین، ج۱۷، ص ۱۶۷ ↑

1. 1. مرتضی، عاملی، جعفر، الآداب الطبیه فی الاسلام، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۶۲، ص ۹۹۶ ↑

1. 1. حرعاملی، محمد بن حسن، پیشین، ص ۱۶۸،/ کلینی، محمد بن یعقوب بنی اسحاق، الروضه من الکافی، دارالکتب الاسلامی، تهران، ۱۳۶۲، صص ۱۹۳-۱۹۴ ↑

1. 1. حرعاملی،محمدبن حسن،پیشین،ج۱۵،ص۲۱۲ ↑

1. 1. محقق داماد،مصطفی،پیشین،ص۱۱۴ ↑

1. 1. فاضل لنکرانی، محمد، القواعد الفقهیه، ج۱، قم، مکتبه مهر، ۱۴۱۶، ص ۲۸۹ ↑