۳-۱۲ بررسی مناظرات ۸۰
۳-۱۲-۱ تعداد سوالها و طراح آنها ۸۰
۳-۱۲-۲ محتوای سوالهای مطرح شده ۸۰
۳-۱۲-۳ تأییدها و تشویقهای رکن الدوله ۸۱
۳-۱۲-۴- هدف از مناظرات ۸۲
نتیجه ۸۴
منابع و مأخذ ۸۶
مقدمه
یکی از عمده ترین مسائلی که محققان تاریخ اسلام به آن می‌پردازند توجه به تفاوتهای مذهبی در ایران بعد ازاسلام می‌باشد.رواج واندیشه ی مذهبی تشیع،یکی از مهم ترین نمود وتجلی این تفاوتهای مذهبی است.این مساله به نوبه خود ناشی از عوامل مختلفی می‌تواند باشد.یکی از این عوامل تلاش وجهدی است که عالمان مختلف از خاندانهای گوناگون شیعی در این را ه انجام می‌دادند. نوشتن کتب مختلف شیعی وجانبداری از اهل بیت،وجود خاندانهای شیعی نظیر آل نوبخت وآل ترکه در این سرزمین همواره مورد توجه محققین بوده است.
یکی از معروفترین خاندانهای شیعی درایران، خاندان آل بابویه است که درقم، مهد گسترش تشیع مستقر بودند.این خاندان بزرگ که بیشتر از دیگر خاندانهای ایرانی علمای نامور پرورش داده است و یکی از بزرگترین دانشمندان شیعی بنام شیخ صدوق نیز ازاین خاندان برخاست، در درجه بالایی از اهمیت برخوردار است. حضور شیخ صدوق بعنوان رهبر علمی‌مذهبی شیعیان در ری وهمچنین پدرش علی بن بابویه قمی‌از علمای مشهور شیعی، اهمیت این خاندان را در متمایل کردن ایران به سمت تشیع بیشتر و بهتر جلوه گر می‌سازد.این تحقیق برآن است تا به نقش وخدماتی که علمای این خاندان برای رشد و گسترش تشیع در قم،مرکز ایران بعنوان یکی از مهم ترین پایگاه های نشر وتوسعه تشیع انجام دادند بپردازد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

درارتباط با خاندانهای بزرگ شیعه در ایران تا کنون تحقیقات مفصلی صورت گرفته است،که در این میان خاندان آل بابویه نیز به عنوان یکی از بزرگترین آنها بی نصیب نمانده است.اما بیشترین این آثار،درواقع تاکید اصلی خود را بر شیخ صدوق،بعنوان شخصیتی شناخته شده درمیان این خاندان قرار داده اند. درمورد پیشینه تحقیق از جمله کتابهایی که که در ارتباط با شخصیت شیخ صدوق نوشته شده است، می‌توان به کتاب” فقیه ری"، نوشته حسن موسوی خراسانی می‌توان اشاره نمود،که درقسمت معرفی منابع تحقیقاتی به آن اشاره شده است. درواقع تاکید اصلی نگارنده در جهت نمایاندن وظیفه شیخ صدوق بعنوان رهبر شیعی ری بوده است، نه تمام اعضای خاندان بابویه. همچنین مقالات متعددی در این زمینه به رشته تحریر درآمده است، که ازجمله آنها می‌توان به” شرح حال سه تن از معارف بزرگ شیعه: شیخ صدوق، کلینی وطبرسی” تالیف حبیب الله مظلومی‌ اشاره نمود که هدف آن فقط شناسایی و معرفی شیخ صدوق و دوتن دیگر از علمای شیعی می‌باشد.از مزایای این مقاله آن است که شخصیت و آثار شیخ صدوق نسبتاً خوب به خواننده معرفی شده است،اما نویسنده به شخصیت علمی‌پدر ودیگر اعضای خاندان شیخ صدوق توجهی ننموده است.
اما درارتباط با کلیه اعضای این خاندان کتاب فهرست آل بابویه و علماءالبحرین تالیف سلیمان ماخوذی منتشر شده است. این کتب اگرچه ازدسته معدود کتابهایی هستندکه به معرفی نسبی تک تک اشخاص علمی‌خاندان آل بابویه پرداخته است،اما صرف نظر ازعربی بودن کتاب وترجمه نشدن آن،این نقص را هم دارد که ازاشاره کردن به وظیفه ونقش این علما درارتباط باگسترش وپیشبرد تشیع درایران غافل مانده ودربسیاری موارد فقط وفقط ازاین علما نام برده،بدون اینکه حتی نامی‌ازآثارشان برده باشد.
” دائره المعارف تشیع “، “دانشنامه جهان اسلام” و"دائره المعارف بزرگ اسلامی"،نیز هرکدام تقریباً جسته گریخته به معرفی خاندان آل بابویه،وتوضیح درمورد تعدادی چند از علمای این خاندان پرداخته است،اما همانطور که می‌دانیم این ازویژگیها و خصوصیات دائره المعارفهاست که به تجزیه و تحلیل مسائل نمی‌پردازدو صرفا ََشمه ای کلی ازاطلاعات را دراختیار خوانندگان قرار می‌دهد.
در این میان جای بررسی نقش کلی این خاندان به خصوص نقش شیخ صدوق در پیشرفت تشیع در ایران،خالی به نظر می‌رسد.اگرچه همانطور که گفته شد در ارتباط با شخصیت و آثارواقدامات شیخ صدوق نکات خوب وارزنده ای ارائه شده است، اما نباید از تلاش واقدامات سایر اعضای این خانواده که در مرکز ایران انجام داده اند و تا حد زیادی از آن غفلت شده است بی توجه گذر کرد.دراین پژوهش تلاش گردیده است که تاحد مقدور این نقص برطرف گردد.
لازم است ابتداهداف وسپس فرضیاتی وسوالاتی که در این راستا دغدغه این تحقیق بوده است مطرح گردد:
اهدافی که این تحقیق دنبال می‌کند عبارتند از:
۱- تبیین حوادث مرتبط با مسائل مربوط به شیعیان در قرن چهارم

2. 2. معرفی برجسته ترین افراد خاندان بابویه.

2. 2. بررسی روابط میان افراد این خاندان با برخی از افراد صاحب نام معاصر.

۴.تبیین نقش شیخ صدوق درمباحث کلامی‌دوره آل بویه هجری.
به پرسش های زیر نیز سعی شده پاسخ داده شود :
۱.عوامل فرهنگی تا چه میزان بر گسترش تشیع در ایران تاثیر گذار بوده است؟
۲.در خاندان بابویه به جز شیخ صدوق و پدرش چه کسانی شخصیت های علمی‌وفرهنگی داشته اند؟

3. 3. اقدامات کلامی‌شیخ صدوق تا چه میزان درگسترش تشیع درایران نقش داشته است؟

3. 3. را بطه ی شیخ صدوق با دیگر علما ودانشمندان هم عصر خود چگونه بوده است؟

فرضیاتی که درجهت اثبات آنها تلاش گردید عبارتند از:

1. 1. خاندان بابویه یکی از ارکان مهم در گسترش تشیع در ایران تلقی می‌گردد.

1. 1. در میان اعضای این خاندان، فقط شیخ صدوق دارای بالاترین مرتبه ی علمی‌است.

معرفی منابع
اگرچه منابع اصلی در پیشبرد این تحقیق بسیار کمک نمود اما ترجمه نشدن بسیاری از کتب و عربی بودن صرف آنها از جمله مشکلات این دسته از منابع بود. عمده منابع استفاده شده یا از کتب رجال بوده یا از کتب فهرست. همچنین از کتاب مجالس المومنین و ریاض العلماء و حیاض الفضلاء نیز به وفور استفاده شد. این دو کتاب اخیر اگرچه جزء منابع دست اول محسوب نمی‌گردد، اما قدرت انتقال مطالب آنها را می‌توان هم ردیف کتب اصلی انگاشت.
منابع اصلی
ریاض العلما و حیاض الفضلاء
نویسنده کتاب ریاض العلماء و حیاض الفضلاء میرزا عبدالله افندی است از مولفان قرن دوازدهم ومتوفی ۱۱۳۰ق است. مولف به جمع آوری آثار مولفان شیعه و سنی و سپس به معرفی آثار آنان پرداخته است. ریاض العلماء بهترین و سودمندترین اثر قرن دوازدهم هجرى است که در حالات و بیوگرافى دانشمندان و علما از سری کتب رجال و تراجم نگارش یافته.اگرچه که کتاب فصل بندی منظم وخاصی ندارد،اما ارزش کتاب ریاض العلماء دراین است که مولف آن پایه کار را روى تحقیق و تتبع گذشته و تنها به نقل گفته هاى بیوگرافی نویسان اکتفا نمى کند.کتاب ریاض العلماء دردو بخش تالیف شده: بخش اول در حالات علماى خاصه که شیعه باشند. و بخش دوم در حالات علماى عامه که اهل تسنن باشند.این کتاب در شش مجلد و به ترتیب حروف از حرف الف تا یاء مى باشد. یکی از معایب این کتاب اینست که مطالب مولف گاهى بقدرى درهم است که حتى خواندن آنها بسیار مشکل است. شاید این موضوع بخاطر شدت احتیاط وحتی وسوسه نویسنده باشد و پیداست که روى هر کلمه حساب دقیق مى کرده و نمى توانسته تنها نقل مطالب خود را قانع سازد. در حاشیه بسیارى ازنامها و نقلها نوشته است: باید ملاحظه شود و در بیشتر جاها لفظ[ اقول] را نوشته تا هنگام ترتیب کتاب دراین موارد دقت مجددى بعمل آورد و تجدید نظر نماید.متاسفانه کتاب بصورت پیش نویس باقى ماند و مولف نتوانست آن را پاک نویس کند و تا پس از ۱۱۳۰ که مولف در گذشته تتبع و وسوسه در تحقیق فرصت تنظیم نهائى را بوى نداد. دراین رساله از مجلدات گوناگون این کتاب بهره برده شد.
مجالس المومنین
کتاب دیگر کتاب مجالس المومنین است. این کتاب اثر قاضی نورالله شوشتری (م۱۰۱۹)است مولف سعی نموده در این کتاب به معنای واقعی کلمه یک دائره المعارف از تشیع و به خصوص تاریخ آن با تقسیم بندی فصلی راترتیب دهد.این کتاب با آنکه اسلوب نگارش آن کمی‌کهنه وقدیمی‌بود،اما اثری پرمطلب و سودمند می‌باشد. او علاقه شدیدی به گسترش و نفوذ مذهب تشیّع داشت. وی این کتاب را، که مشتمل بر دوجلددر دوازده مجلس است، درباره علما، خلفا، شعرا، ادبا و نویسندگان شیعه و شهرها و کشورهای شیعه نشین به رشته تحریر درآورد تا گوشهای از عظمت و گسترش مذهب را به نمایش بگذارد; زیرا وی مشاهده میکرد که مخالفان شیعه به آنان طعنه میزنند و میگویند: مذهب تشیّع در ابتدای ظهور دولت صفویه به وجود آمده است. مجالس المؤمنین بر همین اساس تألیف شد، هرچند به عقیده برخی، همچون عالم فاضل، میرزا عبداللّه افندی اصفهانی، صاحب ریاض العلما، مرحوم قاضی نوراللّه شوشتری در این کار راه افراط و تفریط پیموده.اما این اظهار نظر از اعتبار و ارزش کتاب چیزی کم نمی‌کند.استفاده از این کتاب در رساله حاضر بیشتر از جلد اول کتاب و بخصوص مجلس پنجم آن در ذکر علما ومفسرین و متکلمان و محدثان بوده.در فصل آخر این رساله ودر قسمت مربوط به مناظرات شیخ صدوق در مورد احقاق حق حضرت علی(ع)ودیگر ائمه از این مجلس به وفور استفاده شد.
از دیگر کتب استفاده شده در این رساله کتب رجال هستند که به معرفی رجال وعلمای مشهور ونامی‌پرداخته اند.نمونه بارز این سری کتب،کتاب رجال شیخ طوسی و همچنین رجال النجاشی می‌باشد.
الرجال
کتاب الأبواب معروف به رجال شیخ طوسی اثری از شیخ طوسی، از عالمان شیعه در قرن ۵ هجری می‌باشد. رجال شیخ طوسی نزد دانشمندان شیعه دارای اعتبار ویژه‏ای است. این کتاب از اصول پنج گانه اولیه علم رجال است. تاریخ تألیف این کتاب در اواخر عمر شیخ طوسی بوده و شیخ مطالب این کتاب را از منابع متعدد و اصول فراوانی که در اختیار داشته جمع آوری نموده‌است. پس از او منابع مذکور از بین رفته و تنها راه دستیابی به مطالب منابع اولیه همین اصول رجال است.در این کتاب ابتدا نام و کنیه و لقب و نسبت افراد آمده و در بعضی موارد رابطه او با معصوم نیز ذکر شده‌است. طبقه راویان و برخی تاریخ‌ها و توثیقات و تصنیفات نیز به مناسبت ذکر شده. در این کتاب کمتر توجهی به مذهب یا جرح و تعدیل افراد شده و در اکثر موارد تنها نام افراد ذکر شده و هیچ توضیح اضافه‏ای برای آنها نیامده‌است. البته از امام کاظم به بعد این سری نکات بیشتر ذکر شده‌است.درجای جای این رساله از مطالب کتاب مذکور مخصوصا از عالمان معاصر با شیخ صدوق یا دیگر اعضای خاندان بابویه به نحو مقتضی استفاده گردیده است.
رجال النجاشی
مولف کتاب رجال النجاشی ابوالحسن احمد بن علی بن احمد بن عباس بن محمد بن عبدالله بن ابراهیم بن محمد بن عبدالله بن نجاشی (م۴۵۰ق). این کتاب حاوی اسامی‌مصنفات شیعه امامیه است. مؤلف در این اثر، به ذکر مصنفات و بحثی اجمالی راجع به کنیه، القاب، انساب محل سکونت و مقام آنان می‌پردازد. به علاوه، آنچه را از مدح و ذم در باره آنان گفته شده است، مطرح می‌کند.
رجال النجاشی از گرانبهاترین آثار شیعی در فن علم رجال است که در بین چهار کتاب اصلی علم رجال درخشندگی خاصی نظیر درخشندگی کتاب کافی در بین کتب حدیثی دارد. کتاب نامبرده حاوی نام ۱۲۷۰تن از محدثان و علمای شیعی است و در بیشتر موارد سلسله سند از نجاشی تا راوی و شخصیتی که به معرفی وی و آثار او پرداخته ذکر شده است. نجاشی این کتاب را در دو جزء تهیه و تنظیم کرده و به همان ترتیبی که خود صورت داده است بارها منتشر شده است.این کتاب در زمینه نام بسیاری از اساتید و شاگردان شیخ صدوق و پدرش علی بن بابویه به رساله بسیار کمک نمود.
کتاب الغیبه
یکی دیگر از کتب بسیار استفاده شده درجای جای این تحقیق کتاب الغیبه شیخ طوسی است. کتاب « الغیبَه » تألیف « شیخ الطّائفه ابی محمّد بن الحسن طوسی » (متوفّی ۴۶۰ هجری قمری) است. « شیخ طوسی » در این کتاب معتبرترین استدلالات، هم از نظر روایتی و هم از لحاظ کلامی‌را در توجیه غیبت کبری امام دوازدهم به کار می‌برد و با بهره گرفتن از احادیث واستدلال عقلی ثابت می‌کند که امام دوازدهم حضرت مهدی است که باید در پرده غیبت به سر برد. «شیخ طوسی» اطّلاعات تاریخی موثّقی را در مورد فعّالیتهای مخفی چهار نائب خاصّ امام دوازدهم به نقل از کتاب مفقود شده‌ای تحت عنوان «الاخبار الوکلاء الاربعه» نوشته «احمد بن نوح بصری» ارائه می‌دهد.استنادات بسیاری از روایات در متن این رساله از کتاب مذکور نقل شده.
الفهرست ابن ندیم
تاریخ تألیف الفهرست ابن ندیم چنانکه در موارد متعدد بدان تصریح شده سال ۳۷۷ق است گرچه پیش از تألیف الفهرست ابن ندیم، آثاری معدود و مختصر باعنوان فهرست تألیف شده بوده، ولی شیوۀ تدوین آن آثار با روش ابن ندیم بسیار متفاوت است، به طوری که می‌توان الفهرست را یگانه کتاب شناسی عمومی‌۴ سدۀ نخستین اسلامی‌و حتی مدتها بعد از آن به شمار آورد. الفهرست شامل ده مقاله وهر مقاله شامل چندین فن است: ۱. کتب مقدس مسلمانان، یهودیان و مسیحیان، البته با عنایت بیشتری به علوم قرآنی، همراه مقدمه ای در باب خط و زبانهای ملل مختلف؛ ۲. نحو و لغت؛ ۳. تاریخ، انساب و موضوعات وابستۀ به آن؛ ۴. شعر و شاعران؛ ۵. علم کلام و متکلمان؛ ۶. فقه، حدیث، فقها و محدثان؛ ۷. فلسفه و علوم قدیم؛ ۸. افسانه، سحر و جادو و…؛ ۹. مذاهب و ادیان غیرالهی؛ ۱۰. کیمیا.