فزونی درآمد نسبت به سرمایه
اتکا به منابع داخلی
بهره برداری ازمنابع توریستی
تسریع روند عمران منطقه­ای
تنوع بخشی به فعالیت­های کشور
اشتغال غیرقابل مکانیزه
فعال کردن صنایع کشور
افزایش رونق کسب صاحبان واحدهای تجاری منطقه
ایجاد تفریحات سالم
تامین سلامت روانی جامعه
تنظیم اوقات فراغت مردم
افزایش بهره وری کار
تحکیم وحدت ملی
شتاب بخشی به فرهنگ توسعه
درهم شکستن فاصله­های قومی و نژادی
ایجاد زمینه ­های تفاهم بین المللی
هرکدام از موارد فوق در شرایط مساعد می ­تواند به اهرم توسعه اقتصادی- اجتماعی کشوری، منطقه­ای و استانی تبدیل گردد.
۲-۱۲٫ امنیت و تأثیر جهانگردی بر آن
امروزه «امنیت» به عنوان مهمترین و زیربنایی­ترین اصل در تدوین استراتژی توسعه صنعت جهانگردی کشورهای جهان بشمار می­رود. صنعت ظریف و بسیار پیچیده جهانگردی ارتباط تنگاتنگ با برقراری امنیت همه جانبه در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی داشته و هر گونه بروز ناامنی و بکارگیری خشونت در سطوح مختلف، زیانهای جبران ناپذیری را بر این صنعت وارد می­سازد. امنیت چیزی جز تفاهم و مشارکت عمومی جمعیت ساکن یک واحد سیاسی برای رسیدن به رفاه نیست. این جمعیت بایستی به سطحی از درجه آگاهی به منظور درک موقعیت­ها و برای ایفای نقش بی­ضرر بر سرتا سر آن توانایی دولت و ملت جهت حفظ و بهره­ گیری از فرهنگ و ارزش­ها افزایش یابد و اینم همان امنیت ملی است (لومسدن،۱۳۹۰). لذا اگر ما به این نیجه رسیده­ایم که توسعه جهانگردی در ایران می ­تواند برای کشور، درآمدزا باشد، اشتغالزا باشد از طریق افزایش شغل، مفاسد اجتماعی که در نتیجه بیکاری گریبانگیر جامعه ما شده است را از بین ببرد و از طریق توریست است که درآمد زیاد و امنیت ملی جامعه تأمین می­ شود و بار کاری قوه قضائیه و نیروی انتظامی کم شده و در نتیجه کارایی در این دو بال اجرایی تأمین کننده امنیت در هر جامعه بالا رفته و می­توان گفت ورود توریست بر امنیت کشود نه تنها تأثیر بد نمی­گذارد بلکه با توجه به مطلب بالا باعث ایجاد امنیت در یک کشور می­ شود. برای مثال می­توان به کشور یونان اشاره کرد که با جمعیت ۱۰ میلیونی سالانه ۱۲ میلیون توریست دارد که ورود این مقدار توریست باعث ایجاد مراکز بین المللی بسیار زیاد در سطح این کشور است که به دلیل داشتن ضامن کشورها در این کشور باعث ایجاد امنیت در آن و عدم حمله احتمالی به آن است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۲-۱۳٫ جایگاه گردشگری در سند چشم انداز ۲۰ ساله گردشگری:
با توجه به این که ایران در بخش جاذبه های طبیعی و اکوتوریسم رتبه پنجم و در بخش جاذبه های تاریخی و باستانی رتبه دهم دنیا را دارد. بر اساس پیش ­بینی­ها در پایان برنامه هفتم توسعه که مصادف با پایان سند چشم انداز ۲۰ ساله کشور است، باید ایران سالانه به ۲۰ میلیارد دلار درآمد ارزی در سال دست یابد.
۲-۱۴٫ گردشگری در ایران
ایران یکی از ده کانون مهم شکل گیری تمدن بشری در جهان بوده و نخستین آثار مدنیت که در این سرزمین کشف شده، به هزاره­ی پنجم قبل از میلاد مسیح تعلّق دارد. چنانکه ورود آریایی­ها در هزاره­ی دوم پیش از میلاد، به این کشور و حکومت عیلامی­ها، مادها، هخامنشیان و… . حکایت از ایجاد تمدن پربار و دیرینه، در این سرزمین دارد. این کشور پهناور در طیِ دوره­ های مختلف، مورد توجه بسیاری از افراد بوده است و به منظورهای خاصی از جمله تجارت و داد و ستد، تفریحی، فرهنگی و… به آن مسافرت می­کردند و همچنین به دلیل وجود آداب و رسوم مختلف در این کشور، از جمله پناه بردن به طبیعت در ایامِ مختلف سال به صورت دسته جمعی و گروهی، نشان از وجود روحی گردش و تفریح را در بین مردم این سرزمین داشته است. کشور ایران علاوه بر دارا بودن موقعیت مناسب و مساعد جغرافیایی، دارای مواهب طبیعی و اکتسابی است که هر کدام به تنهایی و یا روی هم قادرند، این کشور را به انواع جاذبه­های قابل عرضه به جهانگردان مجهز سازند (امین بیدختی، ۱۳۸۹).
در ایرانِ پس از اسلام، با توجه به سابقه­ زندگی مدنی و تجربیات حاصل از حسنِ خلق و رفتارهای موجود نزد ایرانیان که از گذشته­ های کهن باقیمانده و بویژه در پرتوی اجرای آیات قرآن کریم و احکام اسلامی، گردشگری رونق بیشتری یافته و با ایجاد تأسیسات جدید رفاهی و درمانی، ایجاد مهمانسرا و محل پذیرایی از میهمانان به طریق وقف، باعث شد تا گردشگری در ایران به مرحله­ تازهای برسد که در سفرنامه­ها و یادداشتهای سیاحان متعدد و مشهور ایرانی و خارجی از ایران، به نیکی یاد شده است.
در زمینه­ گردشگریِ ایران، بویژه از قرن هفدهم میلادی و در دوران حکومت صفویان، ایران به عنوان یک کشور مورد توجه جهانگردان، قرار گرفت و اذهان اروپائیان را به خود جلب نموده و… نام «جرج کلارک »، « مادام دیولافو »، « آنتونی شرلی »، « تاورنیه »، « شاردن » است. در این دوره میتوان از سیاحان و گردشگران مختلفی از جمله بود که به ایران سفر کرده ­اند.
هر چند گردشگری در این سرزمین سابقه­ طولانی دارد اما هیچگاه به عنوان یک صنعت، به شکل امروزی که دارای تشکیلات منظم و قوانین و مقررات ویژهای باشد و درآمد زایی نماید، مورد توجه نبوده است. برای اولین بار، از سال ۱۳۱۴، ادارهای در وزارت کشور بنام اداره­ی امور جهانگردی تأسیس شد که فعالیت آن محدود به چاپ نشریات و کتابچه­های راهنمای گردشگری ایران بود و در نهایت در سال ۱۳۴۲، سازمان جلب سیاحان رسماً کار خود را آغاز نمود. این سازمان که به ارائه­ طرحها و برنامه ریزی­های وسیع زیربنایی در امر گردشگری موفق شد، در سال ۱۳۵۳، جزء تشکیلات وزارت اطلاعات و جهانگردی درآمد و متولّی تنظیم امور ایرانگردی و جهانگردی شد.
پس از انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۸، شرکت­های وابسته به سازمان جلب سیاحان در هم ادغام شدند و تحت عنوان «سازمان مراکز ایرانگردی و جهانگرد» با بافت و خط مشیهای جدید و اهدافی متمایز از گذشته، شروع به­ کار نمود.
۲-۱۵٫ تحلیفی بر ورود گردشگر بین المللی به ایران طی سال ۴۸ تا ۸۳
با توجه به اینکه بعد از سال ۸۳ کشورمان با اوج تحریم­ها مواجه و به همین دلیل با افت شدید ورود گردشگران خارجی روبرو شد و تا به امروز ادامه دارد، به همین دلیل دباره این دهه مطلبی ذکر نشده است.
دلایل کم و زیاد شدن ورود گردشگران بین المللی به ایران را می­توان طی دوره­ های مختلف چنین بیان کرد:
۱- ورود گردشگران بین المللی به ایران طی سال های ۴۸ تا ۵۶ (به جز ۵۲) رو به افزایش بود که علت ان را می­توان ارتباطات عمیق کشور به غرب و به خصوص آمریکا عنوان نمود که به راحتی افراد خارجی می­توانستند به ایران مسافرت کنند.
طی سال های ۵۷ و ۵۸ همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی با کاهش رو به رو بود. که علت را می­توان وجود ناامنی­های زیاد در کشور و حرکت های انقلابی مردم بر علیه حکومت طاغوتی دانست که توریستها جو را ناامن می­دانستند.
۳- طی سالهای ۵۹ و ۶۰ با افزایش مختصری مواجه بوده است علت را می­توان ایجاد ثبات و امنیت توسط دولت جمهوری اسلامی ایران دانست.
۴- طی سال های ۶۱ تا ۶۸ دارای نوسان بوده و ورود توریستها به ایران بسیار کم که علت را می­توان وجود جنگ تحمیلی در ایران بیان نمود که در کشور به دلیل حملات هوایی و زمینی کشور عراق امنیت کافی برای حضور گردشگران وجود نداشته و ایران را ناامن می­دانستند.
۵- طی سال های ۶۸ تا ۷۵ ایران پس از جنگ با انجام تبلیغات ورود گردشگران بین المللی به ایران بالا رفت ولی رشد آن چشمگیر نبود.
۶- در سال ۷۶ با ریاست جمهوری جناب خاتمی در کشور و ادغام سازمان میراث فرهنگی و سازمان گردشگری و تبلیغات دولت خاتمی و شعار او در سازمان ملل مبنی بر گفتگوی تمدن­ها باعث شد که خارجیان تمایل بیشتری برای آمدن به ایران داشته باشند و آمار رشدی قابل ملاحظه ای کرد و تا سال ۸۲ در حال افزایش بوده است.
۷- در سال ۸۲ به علت ناامنی در کشورهای همسایه ایران نظیر افغانستان، عراقو واقعه سپتامبر ۲۰۰۲ باعث شد که جهانیان نسبت به مسافرت با هواپیما و کم شدن علاقه به خاورمیانه باعث افت کمی در آمار ورود به ایران شد.
این آمار در مقایسه با :
- کل جهان، مقام ۷۹ را بین ۲۰۰ کشور
- جنوب آسیا، مقام سوم را بین ۹ کشور
- کشورهای عضو کنفرانس اسلامی (OIC) مقام ۱۳ را بین ۵۵ کشور
- کشورهای راه ابریشم مقام ۸ را بین ۱۹ کشور
۲- آخرین آمار مربوط به تفکیک ملیت (سال ۲۰۰۲)
این آمار به ترتیب شامل موارد ذیل می باشد:
۱- ۷۳ درصد گردشگران ورود به ایران از کشورهای همسایه