۲ – ۲ - ۳ - ۳ – ۱ الواح ترنجی
در این نوع از کتیبه­ها، ­متن داخل ترنج نوشته می­ شود. (صحراگرد، ۱۳۹۱: ۴۳) همان­طور­که گفته شد در بعضی از این الواح­، کرسی خط با توجه به­شکل قاب کتیبه تغییر­کرده و حروف در داخل آن چیدمان می­شوند. تعداد بسیار زیادی از این دست­ کتیبه­ها که اغلب به­ صورت تک کلمه و یا جمله­کوتاهی داخل ترنج نوشته می­شوند، در ابنیه مذهبی از جمله درحرم مطهر امام رضا­­ (ع) کار شده است. الواح مذکور در قسمت­ هایی از این مکان زیارتی مانند: ازاره­ها، مناره­ها، گنبد و… نقش بسته­اند. اکثر این کتیبه­ها با خطوط ثلث و نستعلیق شکل گرفته است. در تصویر ۲۳ – ۲ ، ۲۴ – ۲، ۲۵ – ۲ و ۲۶ – ۲ نمونه­هایی از این کتیبه­ها آمده است.
تصویر ۲۳ – ۲٫ نمونه ­ای از الواح ترنجی، قسمتی از ایوان ساعت صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)، ۱۲۸۸ق، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
تصویر ۲۴ – ۲٫ نمونه ­ای از­الواح ترنجی، ایوان­ طلای صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)، ۱۲۷۷ق، مأخذتصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
تصویر ۲۵ – ۲٫ نمونه ­ای از الواح ترنجی، ایوان شرقی صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا ­(ع)، محمد موسوی، قاجار، مأخذ­تصویر: نگارنده، آبان ۱۳۹۳.
تصویر ۲۶ – ۲٫ نمونه ­ای از الواح ترنجی، ایوان طلای صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)، دوره قاجار، مأخذ تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
۲ – ۲ - ۳ - ۳ – ۲ الواح شمسه­ای (مدور)
در این­گونه لوح­ها، نوشته حالتی مدور به­خود گرفته و به­ صورت دایره و یا بیضی ترکیب می­ شود، در این الواح، متن مورد استفاده گاه دارای ­قابی دایره ­شکل و یا بیضی شکل بوده و گاهی بدون در نظر گرفتن قاب فقط ترکیب می­گردد. (صحراگرد، ۱۳۹۱: ۴۴) نمونه­هایی چند از این الواح در حرم مطهر دیده می­ شود که متن آ­نها در برخی موارد در بردارنده اسماءالله بوده و یا بخشی از آیات قرآنی یا شهادتین را دربر­دارند و به­ صورت تک لوح و یا تکرار چند لوح بر روی بنا دیده می­شوند. از این­دست کتیبه­ها در نقاط مختلفی از حرم مطهر­کار شده است. در تصویر ۲۷ – ۲، ۲۸ – ۲ و ۲۹ – ۲ نمونه ­ای از این کتیبه­ها دیده می­ شود.
تصویر۲۷ – ۲٫ نمونه ای از الواح شمسه­ای، قسمت بیرونی ایوان شرقی صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
تصویر۲۸ – ۲٫ نمونه ­ای از الواح­ شمسه­ای، رواق دارالهدایه، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، مأخذ­تصویر: نگارنده، آبان ۱۳۹۱.
تصویر۲۹ – ۲٫ نمونه ­ای از الواح شمسه­ای، مسجد گوهرشاد، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)، ۱۳۴۵ق، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
۲ – ۲ - ۳ - ۳ – ۳ الواح هندسی
الواح هندسی داخل نقوش و قاب­های هندسی قرار می­گیرند. نمونه ای از این الواح در ته ستون پایه­ غرفه­های صحن مسجد­گوهرشاد­ وجود دارد که با خط­کوفی تزیینی نوشته شده و به­ صورت لوح هندسی می باشد. (صحراگرد، ۱۳۹۱: ۴۴)­ ­گفته شده در الواح کتیبه­ای مسجد گوهرشاد گرچه از خط ثلث استفاده شده است اما نوع ترکیب­بندی خطوط بسیار شبیه کتیبه­های کوفی می­باشد. برای نمونه، الواح مدور­ی که دارای خط ثلث و ترکیبی از نقوش هندسی می­باشند، شبیه کتیبه­های کوفی می­باشد که در دوره ایلخانی و سلجوقی کاربرد داشته­، اما این روش استمرار نیافته است. نقطه اوج آن در دوره تیموری بوده و در دوره صفوی دیگر شاهد آن نیستیم، یکی از علل عدم دوام این نوع ترکیب­بندی شاید این باشد­که خط ثلث به­علت داشتن دور بیشتر و ظرافت حروف، مانند خط­کوفی قابلیت زیادی برای ترکیب با نقوش هندسی و تزییناتی که برپایه خطوط عمودی و افقی می­باشد را نداشته و به­همین دلیل گمان می­رود که این الواح در دوره صفوی رو به­افول گذاشته و در این دوره بیشتر از خط­کوفی برای اینگونه قاب­بندی­ها استفاده شده است. (صحراگرد، ۱۳۹۱: ۴۴) از این­گونه الواح در قسمت­ هایی از حرم مطهر امام رضا ­(ع) کار شده است. البته استفاده و­کاربرد این الواح به­نسبت لوح­های ترنجی و شمسه­ای کمتر می­باشد، شاید یکی از دلایل کمتر بودن این نمونه لوح­ها در حرم مطهر افولی باشد که در دوره صفوی شاهد آن بودیم و یا عدم انطباق کمتری که خطوط ثلث و نستعلیق با آن داشتند، به­همین دلیل نسبت استفاده لوح­های هندسی از دیگر نمونه­های مذکور بسیار کم می­باشد. در تصاویر ۳۰ – ۲ ، ۳۱ – ۲ و ۳۲ – ۲ نمونه ­ای از این کتیبه­ها آمده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

تصویر۳۰ – ۲٫ نمونه ­ای از الواح هندسی به­خط کوفی، پایه غرفه­های صحن مسجد گوهرشاد، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
تصویر۳۱ – ۲٫ نمونه ­ای از الواح هندسی به­خط نستعلیق منقوش بردرب چوبی، داخل ایوان شرقی صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
تصویر۳۲ – ۲٫ نمونه ­ای از الواح هندسی به­خط نستعلیق، رواق توحیدخانه، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، دوره قاجار، مأخذ­تصویر: نگارنده، آبان ۱۳۹۳.
۲ – ۲ – ۴ ترکیب خط در­کتیبه
کتیبه­ها از نظر خط نیز ترکیب­بندی می­شوند، در این بخش به­نوع قرارگیری خط در­کتیبه و­کرسی­بندی آن­ پرداخت می­ شود. مهدی صحراگرد خطوط ثلث در کتیبه­ها را از منظر ترکیب به­چهار دسته کلی تقسیم نموده است که شامل: کتیبه­های تک سطری، کتیبه­های مادر و بچه،کتیبه­های طوماری دو طبقه و سه طبقه و­کتیبه­های­کمربندی می­باشند. (صحراگرد، ۱۳۹۱: ۵۰ – ۴۷) این­دسته­بندی می ­تواند برای خطوط دیگر نیز لحاظ شود، در ادامه کتیبه های موجود در این مجموعه زیارتی مورد بررسی قرار گرفته است.
۲ – ۲ – ۴ – ۱ کتیبه­های تک سطری
این نوع از کتیبه­ها بیشتر شبیه به­خط­کتابت می­باشند و در­آنها متن فقط در یک سطر نوشته می­ شود، در این شیوه حروف عمود مانند «الف» دیگر بیش از اندازه بلند نیست، به­همین دلیل امکان نوشتن متن­کتیبه در دو یا سه سطر فراهم نمی ­باشد. این شیوه از­کتیبه­نگاری در قرن هشتم هـ رایج بود و در دوره­ های بعدی نیز مورد استفاده قرار­گرفت، اما کاربرد آن بستگی به­محل نصب­کتیبه داشت. کتیبه­نگاری ثلث با این شیوه ایجاد گردید و بعدها تنوع و تکامل یافت. خطوطی مانند محقق را با این شیوه می­نویسند، زیرا این خط از لحاظ ساختار­، مانند ثلث قابلیت تغییر در ترکیب کتیبه را دارا نمی ­باشد. (صحراگرد، ۱۳۹۱: ۴۷) در مجوعه زیارتی امام رضا­ (ع) کتیبه­هایی از این دست دیده می­ شود که با خطوطی چون: ثلث، کوفی و نستعلیق شکل گرفته­اند، اما نسبت این­کتیبه­ها به­کتیبه­های دیگر مانند دو طبقه، سه طبقه و­کمربندی­ها در حرم مطهر کمتر می­باشد. نمونه­هایی از این­دست­کتیبه­ها بر روی­کاشی­های ازاره اطراف مرقد­مطهر از دوره خوارزمشاهیان نصب می­باشد، همچنین می­توان کتیبه­هایی­که در­ته­ستون غرفه­های صحن مسجد گوهرشاد وجود دارد را عنوان نمود. در تصویر ۳۳ – ۲ ، ۳۴ – ۲­، ۳۵ - ۲ و ۳۶ – ۲ نمونه­هایی از این کتیبه­ها آمده است.
تصویر۳۳ – ۲٫ نمونه ­ای کتیبه تک سطری از کاشی­های زرین­فام برجسته اطراف بقعه مبارک به­خط ثلث آمیخته به­رقاع آبی رنگ، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، مأخذ­تصویر: نگارنده، مهر ۱۳۹۳.
تصویر۳۴ – ۲٫ نمونه ­ای کتیبه تک سطری به­خط نستعلیق داخل ایوان ساعت صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، ۱۳۹۹ق، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنر آستان قدس رضوی.
تصویر۳۵ – ۲٫ نمونه ­ای­کتیبه تک سطری به­خط ثلث، ته ستون غرفه­های صحن مسجد گوهرشاد، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)­، مأخذ­تصویر: صحراگرد، ۱۳۹۱: ۱۶۹.
تصویر۳۶ – ۲٫ نمونه ­ای کتیبه تک­ سطری به­خط نسخ،­کاشی­های هشت ضلعی ازاره­های حرم مطهر، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)­، موزه آستان قدس رضوی، مأخذ­تصویر: نگارنده، آبان ۱۳۹۳.
۲ – ۲ – ۴ – ۲ کتیبه­های ­طوماری دوطبقه و سه­طبقه
این نوع از کتیبه­ها بیشتر از یک خط کرسی را در بر­می­گیرند و متن آن بر روی دو یا سه کرسی می­نشیند. در بیشتر کتیبه­های دوره تیموری و پس از آن، از این روش در کتیبه­نویسی استفاده شده است. با این روش از کتیبه­نویسی می­توان کلمات بیشتری را در طول محدود یک کتیبه گنجاند، به­ طوری­که تمام عرض کتیبه پر می­ شود. آن­دسته از کتیبه­هایی­که متن آنها به­ صورت منظم در عرض­کتیبه بر دو مرتبه کرسی بنشیند را کتیبه دو­طبقه و اگر بر سه مرتبه کرسی مجزا استوار باشد ،کتیبه سه طبقه نامیده می­شوند. این نوع از کتیبه­ها انواع مختلفی دارند و در طی زمان شکل­های متنوعی از آن نگاشته شده است. در بعضی از آنها گاه ترکیبی از کتیبه­های مادر ­و ­بچه و دو طبقه دیده می­ شود، در این کتیبه­ها متن اصلی در دو طبقه به­ صورت فشرده با حروف افراشته و الف­هایی بلند نوشته می­ شود و در فضای خالی قسمت بالای کتیبه خط فرعی گنجانده می­ شود. بهترین نمونه­های این شیوه مربوط به­دوره تیموری می­باشد. تنظیم کردن کلمات در این نوع از کتیبه­ها قواعد مشخصی نیز دارد، نخست اینکه در هر طبقه خط­کرسی طبق اصول رعایت شده و حروف و­کلمات در هر طبقه با هم برابر بوده و باید روبه­روی هم در­کتیبه قرار­گیرند و بر طبق اصول خط مورد نظر بر­کرسی استوار باشند، دومین مورد­که باید در نظر­گرفته شود رعایت تقدم و تأخر در تنظیم متن می­باشد، به­ طوری­که کاتب اگرچه کلمات را بالای هم می­نویسد نباید از خوانایی متن­ کم کند. (صحرا­گرد، ۱۳۹۱: ۴۹) درباره این نکته در کتاب تحفه المحبین تأکید شده و چنین آمده است: «و آن خط را شاید که بر بالای همدیگر نویسند و در یک سطر جایز است که سه طبقه نوشته شود و در هر سه طبقه رعایت کرسی به نوعی بنماید که مخالف اصول و قاعده واقع نشود و باید که از اصول ثلث و محقق بیرون نباشد و در این خط رعایت تناسب امری کلی است و می­باید در ترکیبی که می­نویسد رعایت الفاظ چنان بکند­که با آنکه در یک سطر سه مرتبه­کرسی جایز است و از دو مرتبه خود­کمتر نیست تقسیم و تأخیر­ واقع نگردد.» (سراج­شیرازی­، ­۱۳۷۶: ۱۴۵) می­توان گفت که خوانا بودن و رعایت تناسب در کتیبه یکی از اصول مهمی است که باید در تمام طول سطر مورد توجه قرار­گیرد. همچنین در کتاب تعلیم خط نیز درباره خوانا بودن کتیبه­ها تأکید شده است و گفته شده: «اکثر کتیبه­نگاران آسان خوانی و واضح بودن آن را کمتر رعایت کرده ­اند، ولی نگارنده را عقیده بر ضرورت و لزوم آن است و کاتب باید سعی­کند به­هرحال حروف و کلمات را مقدم و مؤخر نسازد و هریک را به جای خود قرار دهد و حتی­الامکان از فشرده و متداخلِ تنگ در تنگ خودداری نماید، زیرا کتیبه­ی مطلوب و مرغوب آن است که از همه نظر و جهات ملایم طبع و موافق ذوق سلیم بوده باشد.» (فضایلی، ۱۳۶۲ب: ۳۲) شیوه­ای که از دوره تیموری رواج پیدا کرد، کتیبه­های دو طبقه خط ثلث بود که در آن یک خط کوفی خفی نیز وجود داشت، این شیوه در دوره صفوی متحول شده و خط خفی آن حذف شد. با توجه به­اینکه قسمت بالای کتیبه فضای بیشتری را شامل می­شد طبقه سومی هم به­کتیبه اضافه شد. (صحراگرد، ۱۳۹۱: ۴۹) اما اگر کاتب هنگام نوشتن کتیبه خط کرسی را در نظر نگیرد، به­ طوری­که ظاهر­کتیبه به­هم پیچیده و گره خورده دیده شود این گونه­کتیبه­ها دیگر دوطبقه و سه طبقه عنوان نمی­شوند. به­گفته­ی مهدی صحراگرد اصطلاح ((­مُقتَرِن­))[۱۶] برای این دست از کتیبه­ها استفاده می­ شود. (صحراگرد، ۱۳۹۱: ۵۰)
نمونه­ کتیبه­های دوطبقه وسه طبقه در مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع) به­وفور دیده می­ شود. این­کتیبه­ها که اغلب با خط ثلث نگاشته شده اند در قسمت­ های مختلفی از این مجموعه زیارتی نصب می­باشند. از نمونه­های قابل ذکر دوطبقه و سه طبقه می­توان کتیبه­هایی از جعفر بایسنغر از دوره تیموری، علیرضا عباسی و محمد­رضا امامی اصفهانی از دوره صفویه و کتیبه­هایی از خوشنویسان دوره معاصر مانند: محمد­حسین موحد را می­توان عنوان نمود که در قسمت­ های مختلفی از این مجموعه زیارتی کار شده است. در تصویر ۳۷ – ۲، ۳۸ – ۲، ۳۹ – ۲ و ۴۰ – ۲ نمونه­هایی از این کتیبه­ها آمده است.
تصویر۳۷ – ۲٫ نمونه ­ای از کتیبه طوماری دوطبقه به­خط ثلث، ایوان ساعت صحن عتیق، رقم علیرضا عباسی، دوره صفویه، مجموعه زیارتی امام رضا ­(ع)­، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
صویر۳۸­– ۲٫ نمونه ­ای از کتیبه طوماری دوطبقه به­قلم نستعلیق، ایوان طلای صحن عتیق، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، مأخذ­تصویر: نگارنده، مهر ۱۳۹۳٫
تصویر۳۹ ­– ۲. نمونه ­ای از کتیبه طوماری دوطبقه به­قلم ثلث با نوشته خفی به­قلم کوفی تربیعی بر بالای آن، ایوان ساعت صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، ۱۳۹۴­ق، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان­قدس رضوی.
تصویر۴۰ – ۲٫ نمونه ­ای از کتیبه دو طبقه به­خط ثلث، داخل صحن عتیق، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)، رقم محمد­حسین موحد، دوره معاصر، مأخذ­تصویر: نگارنده، آذر ۱۳۹۳.
۲ – ۲ – ۴ – ۳ کتیبه­های­ طوماری مادر و بچه
در این­گونه از کتیبه­ها متن اصلی با خطی درشت­تر نوشته شده و متنی با خط و رنگ دیگر در بالای خط اصلی قرار می­گیرد، اصطلاح مادر و بچه را حبیب­الله فضایلی در کتاب تعلیم­خط عنوان­کرده است. درباره آن چنین گفته: «­اگر لازم شود که خط کوفی همراه ثلث بنویسند چنان­که در کتیبه­های متقدمان دیده می­ شود­ خط کوفی را به­­قلم ریزتر بالای ثلث می­نگارند، به­ طوری­که از لابه­لای فراشته­های ثلث بگذرد و این­گونه­کتیبه به­اصطلاح­کاشی­کاران (مادر و بچه) نام دارد.» (فضایلی، ۱۳۶۲ب: ۱۳۲) به­گفته حبیب­الله فضایلی چندین نمونه از این­­کتیبه­ها به­خط ایشان نگاشته­ شده که در بعضی از آنها از خط نستعلیق هم استفاده شده است، یعنی­کتیبه­های مادر و بچه­ای که با سه نوع خط ایجاد شده و چنین آورده که این­گونه از کتیبه­ها از متقدمان دیده نشده است. (همان: ۱۳۲) در این­ نمونه از کتیبه­ها که در اغلب آنها از قلم ثلث جلی به­عنوان خط اصلی استفاده می­ شود، خط دومی که اغلب کوفی می­باشد در یک سطر از بالای کتیبه با رنگی متفاوت نوشته می­ شود. (صحراگرد، ۱۳۹۱: ۴۷) در این­ کتیبه­ها از خطوط مختلف برای نوشتن متن کتیبه استفاده می­ شود. گفته شده می­توان از ترکیب خطوط مختلف مانند: محقق، نسخ و ثلث به­عنوان خط دوم در کتیبه­هایی که خط اصلی آنها ثلث می­باشد استفاده نمود، مانند کتیبه­هایی که در امامزاده محروق نیشابور از قرن دهم هـ وجود دارد که ترکیبی از ثلث و نسخ می­باشد، کتیبه­ی سر در مقبره ابو­مسعود­ اصفهان که ترکیب ثلث و محقق بوده و کتیبه رباط ­ابش در شیراز که ترکیب ثلث و ثلث می باشد و متن خط دوم بیشتر متفاوت می­باشد، گاه آیه­ای از قرآن در آن نوشته می­ شود که می ­تواند ادامه متن اصلی باشد و در موارد معدودی همان متن اصلی تکرار می­ شود. مانند­کتیبه­ی محراب مدرسه رکنیه یا محراب مسجد جامع یزد. از رایج­ترین نوع ترکیب­بندی در خط ثلث، قلم کوفی می­باشد که بیشتر از نوع کوفی تربیعی استفاده می­گردد، زیرا ساختار این نوع کوفی به­نحوی است که الف­هایی را دارا می­باشد که بالای آن مربع شکل بوده و می ­تواند فضای خالی بالای کتیبه را پر­کند و فضای یکنواختی از سواد و بیاض ایجاد نماید. مهم­ترین علت استفاده از خط دوم در این نوع از کتیبه­ها پر­کردن فضای خلوت بالای کتیبه می­باشد، تا تعادلی در ترکیب­کتیبه ایجاد گردد. (صحراگرد،۱۳۹۱: ۴۷) در مجموعه زیارتی امام رضا (ع) از نمونه­کتیبه­های مادر و بچه بسیاردیده می­ شود، در کتیبه­های این مجموعه بیشترین خطی که به­عنوان قلم اصلی در نظر گرفته شده است خط ثلث می­باشد که با خطوط فرعی چون کوفی ترکیب شده است. از این­دست می­توان کتیبه­هایی را در صحن عتیق، صحن نو، صحن کوثر و صحن جمهوری اسلامی عنوان نمود که اغلب در پیشانی بناها و بر بالای ازاره­ها نصب می­باشند. در تصویر ۴۱ – ۲، ۴۲- ۲ و ۴۳ – ۲ نمونه­هایی از این کتیبه­ها آمده است.
تصویر۴۱ – ۲٫ نمونه ­ای از کتیبه­های طوماری مادر و بچه، با قلم ثلث­جلی و کوفی­خفی بر بالای آن، سردر ایوان­مقصوره­ مسجد­گوهرشاد، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، رقم بایسنغر­میرزا، ۸۲۱ ق، مأخذ تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
تصویر۴۲ – ۲٫ نمونه ­ای از کتیبه­های طوماری مادر و بچه، با قلم ثلث جلی و کوفی خفی بر بالای آن، بیرون ایوان شرقی صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
تصویر۴۳ – ۲٫ نمونه ­ای از کتیبه­های طوماری مادر و بچه، با قلم ثلث جلی و کوفی خفی بر بالای آن، صحن جمهوری اسلامی، مجموعه زیارتی امام رضا ­(ع)، رقم سیّد­محمد­حسین­موحد، دوره معاصر، مأخذ­تصویر: نگارنده، مهر ۱۳۹۳.
۲ – ۲ – ۴ – ۴ کتیبه­های­کمربندی
این­کتیبه­ها از نظر اصول، شبیه­ کتیبه­های دو طبقه و سه طبقه می­باشند، اما عرض­کتیبه به­دو یا سه قسمت مساوی تقسیم می­ شود. این تقسیم ­بندی بر اساس حروف­کشیده­ای مانند­ (ی) معکوس در متن کتیبه صورت می­گیرد.­ (صحراگرد،۱۳۹۱: ۵۱) حبیب­الله فضایلی درباره­ کتیبه­های­ کمربندی گفته است: «هرگاه نویسنده بخواهد در وسط­کتیبه­، کمربندی قرار دهد گنجانیدن کلمات محتاج دقت بیشتر است و در صورتی کمربندی تشکیل می­ شود که یاء­های مفرد و آخر هر عبارت وجود داشته باشد تا بتواند با نوشتن معکوس آنها (یاء راجعه) کمربند تشکیل دهد. در این مورد باید اول خط وسط (خط­کمربندی ) کشیده شود و سپس حروف و کلمات در بالا و پایین آن منظم شود. (فضایلی، ۱۳۶۲ب: ۱۳۲) کتیبه­ کمربندی ثلث رایج­ترین شیوه از دوره صفوی تا کنون می­باشد، اما در این نوع نیز تنوعاتی وجود دارد، به­عنوان مثال گاهی تقسیم ­بندی عرض­کتیبه به­ صورت مساوی نبوده و قسمت پایین کرسی­بندی کتیبه را بیشتر از بخش یا بخش­های بالاتر در نظر­گرفته­اند. (صحرا­گرد، ۱۳۹۱: ۵۱) در مجموعه زیارتی امام رضا (ع) نمونه­هایی از این دست کتیبه­ها وجود دارد که اغلب آنها به­ صورت دو­طبقه نوشته شده است. استفاده از این کمربندی تقسیماتی را در قاب کتیبه ایجاد می­نماید. در برخی موارد قاب کتیبه به­دو قسمت مساوی تقسیم می­ شود، اما گاهی در اغلب کتیبه­هایی که به­ صورت کمربندی ایجاد شده ­اند، حرف کشیده طوری در قاب قرار گرفته است که فضای بیشتری در قسمت پایین کتیبه ایجاد شده و قسمت کمتر به­بخش بالایی آن اختصاص یافته است. گاهی نیز این تقسیم­­بندی برعکس انجام شده است، یعنی قسمت پایینی فضای­کتیبه­کمتر و قسمت بالای­کتیبه دارای فضای بیشتری می­باشد، از این نمونه می­توان کتیبه نقاره­خانه صحن عتیق را عنوان کرد که در آن از خط ثلث استفاده شده است و حرف کشیده طوری در قاب قرار گرفته است که قسمت پایین عرض قاب به­نسبت قسمت بالای آن کمتر در نظر گرفته شده است. تصویر ۴۴ – ۲٫ نمونه­های دیگر از کتیبه­های­کمربندی در مجموعه زیارتی امام رضا (ع) در تصاویر ۴۵ – ۲ و ۴۶ – ۲ آمده است.
تصویر۴۴ – ۲٫ نمونه ­ای از کتیبه­های­کمربندی، به­قلم ثلث جلی، نقاره­خانه صحن عتیق، مجموعه زیارتی امام رضا ­(ع)، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
تصویر۴۵ – ۲٫ نمونه ­ای از کتیبه­های کمربندی، به­قلم ثلث جلی، ایوان طلای صحن عتیق، مجموعه زیارتی امام رضا ­(ع)، مأخذ­تصویر: آفرینش­های هنری آستان قدس رضوی.
تصویر۴۶ – ۲٫ نمونه ­ای از کتیبه­های کمربندی، به­قلم ثلث جلی، ازاره­های صحن نو، مجموعه زیارتی امام رضا (ع)، مأخذ­تصویر: نگارنده، مهر ۱۳۹۳.
۲ – ۲ – ۵ مصالح مورد استفاده در کتیبه­ها
هنرهای تزیینی که از دیرباز در معماری ایران مورد استفاده قرار گرفته­اند علاوه بر خصوصیات تزیینی و زیبا­سازی در یک بنا نقش مهمی در ایجاد استحکام و مقاومت بخشیدن به­آن نیز داشته اند، زینت­بخشی و آرایش دادن به­ابنیه، به­خصوص ابنیه مذهبی یکی از مراحل مهم در معماری اسلامی محسوب می­ شود و استفاده از موادی مانند: آجر، سنگ، کاشی­،گچ و … همواره مورد استفاده قرار گرفته و حاصل دسترنج هنرمندان و معمارانی می­باشد که برای اعتلای این هنر همواره تلاش داشته و آثار ارزشمندی را از خود به­یادگار گذاشته­اند.
معماری، از برجسته­ترین و شاخص­ترین هنرهای هویت­ساز ایرانی می­باشد، زیرا در آن از بسیاری هنرهای دیگر برای پیام رسانی و ایجاد اثری بی­بدیل استفاده می­ شود. شکوه و زیبایی معماری اسلامی ایران به­تزیینات­آن بستگی داشته، بر همین اساس هنرهای اسلامی، از هنرهای تزیینی و­کاربردی گرفته تا زیباترین بناهای مذهبی دارای اهمّیّت ویژه­ای می­باشند. (اپهام­پوپ، ۱۳۷۳: ۸۸) شکوه و زیبایی معماری ایران به­ ویژه در دوران اسلامی به­تزیین­ و ­آرایش آن بستگی دارد. تزییناتی چون آجرکاری، گچ­بری، کاشی­کاری، حجاری، منبت­کاری، آیینه­کاری و نقاشی در تمام دوران­های اسلامی رواج داشته و در هر دوره­ای با امکانات موجود در آن دوره رشد­کرده است. هنرمندان نیز با بهره­ گیری از انواع نقوش­گیاهی، هندسی و خطاطی بر روی انواع مواد و مصالح ساختمانی به­معماری ایران ارزش والایی بخشیده­اند.(کیانی، ۱۳۷۶: ۹) در مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع) نیز که یکی از آثار مهم و تاریخی معماری ایران محسوب می­گردد، از مواد و مصالح تزیینی و کاربردی استفاده زیادی شده است و در آن از بهترین و زیباترین نوع مصالح و تزیینات­کار شده است. با بررسی­های انجام شده در­کتیبه­های این مجموعه زیارتی، از موادی چون آجر، گچ، سنگ، کاشی، چوب، آیینه و فلزات به­عنوان مواد و مصالحی برای ایجاد کتیبه­ها استفاده شده است. در بین این مصالح کاشی و سنگ بیشتر از دیگر مواد کاربرد داشته است.
با بررسی­های صورت گرفته در­کتیبه­های مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع) می­توان گفت از آجرکاری، گچ­بری، کاشی­کاری، حجاری بر سنگ، منبت­کاری بر چوب، آیینه­کاری و حجاری بر فلزات مانند (طلا و نقره) استفاده شده است به­ طوری­که کتیبه­های بی­شمار و زیبایی با این نوع تزیینات ایجاد گشته است. همچنین کاربرد کاشی بیشتر از بقیه مصالح بوده و پس از آن موادی چون: سنگ ، آجر و گچ بیشتر از بقیه مصالح کار شده است. در زیر مطالبی درباره هر یک از مصالح مورد استفاده در تولید کتیبه­ها آمده است.
۲ – ۲ – ۵ – ۱ آجرکاری
آجر واژه­ای بابلی بوده که ساخت آن را به­مردمان سومر و بابلی­ها نسبت داده­اند، بابلی­ها آجرهای بدون لعاب و لعاب­دار می­ساختند و ­برای­ بالا­رفتن دوام آجر از لعاب استفاده می­کردند. (گلابچی، جوانی­دیزجی، ۱۳۹۲: ۳۳۹) دوران باستان از آجر برای ساخت بنا استفاده شده است. با توجه به­مدارک موجود پیدایش آجر پیش از تاریخ و هزاران سال قبل از آن بوده است. اما صنعت آجر­بندی قبل از هخامنشیان در ایران کامل شد. (زمرشیدی، ۱۳۷۱: ۷۷) از آجر در زیگورات چغازنبیل و کاخ تیسفون نیز استفاده شده است. (استیرلن، ۱۳۷۷: ۸۶) همچنین گفته شده از مهم­ترین و معروف­ترین مصالح ساختمانی که پس از سنگ و خشت در بنایی به­کار گرفته شده آجر می­باشد. هنرمندان آجر­کار و معماران با چیدن آجرها در کنار هم طرح­ها و نقوش زیبایی را ایجاد کرده ­اند که پس از قرون متمادی باعث خیرگی دید مردمان در دوره معاصر نیز می­ شود. می­توان به­دوره سلجوقی اشاره کرد که عصر گسترش و ترقّی هنر آجر­کاری بوده است. هنر آجرکاری و تزیینات آجری از دوره غزنویان به­اطراف ایران آورده شد، در طی چندین سال سلاطین سلجوقی با بهره­ گیری از معماران و هنرمندان شاهکارهای معماری بسیاری را به­وسیله آجر ایجاد نمودند. (سپنتا، ۱۳۴۵: ۸۶ – ۸۵) مطالعه آثار معماری سلجوقیان نشان­دهنده این مطلب است که هنر آجر­کاری بدون وقفه در خلق آثار ارزنده اسلامی نقشی اساسی داشته است. (بمانیان­، ۱۳۹۰: ۹۱۱) با آنکه هنر آجر­کاری و تزیینات آن از دوره غزنویان سرچشمه گرفته بود (سپنتا، ۱۳۴۵: ۸۷) اما در دوره سلجوقیان این هنر در ایران متداول شد و به­ صورت اختصاصی و تکامل یافته مورد استفاده قرار­گرفت.­­ (سپنتا، ۱۳۴۵: ۸۷؛ مهرپویا، ۱۳۷۶: ۵۶۶؛ بمانیان، ۱۳۹۰: ۱۹۱) می­توان آن را از هنرهای سلجوقی برشمرد. از آجر در تزیینات مناره­ها­ی این دوره­ استفاده­های فراوانی شده است به­ طوری­که در تزیین آن نقوش هندسی و خطوط به­کار رفته است. ­(سپنتا، ۱۳۴۵: ۸۷) در دوره تیموری نیز از آجر­کاری استفاده شده است، این دوره که عصر جنبش و خیزش معماری اسلامی بود­، بسیاری از معماران از جمله غیاث­الدین شیرازی از این فن استفاده نموده و آثار زیبایی را هم سطح با کاشی­کاری پدید آوردند. (مصدقیان، ۱۳۸۴: ۱۹) در دوره ایلخانیان نیز از آجر­کاری برای تزیین بناها استفاده شده است، به­ طوری­که تا دوره صفویه در تزیینات معماری مورد استفاده قرار می­گرفت. اما در دوره صفویه تزیینات متنوع دیگری مانند­کاشی­کاری،­ جایگزین آجرکاری و گچ­کاری دوره­ های قبل­گردید. (کیانی، ۱۳۸۷: ۵ – ۴) از نمونه­های قدیمی که در آن آجر به­عنوان عنصری تزیینی استفاده شده است می­توان به­مسجد تاریخانه دامغان، آرامگاه اسماعیل سامانی در بخارا و مسجد جامع نیریز اشاره داشت. (کیانی، ۱۳۸۷: ۴۴ – ۴۲) همچنین از قدیمی­ترین ابنیه­ای که در مناره آنها از آجر استفاده شده است مسجد تاریخانه­ دامغان ، مسجد­ سمنان، مسجد ساوه، مسجد زواره، مسجد کاشان، مسجد برسیان و… می­باشند. (سپنتا، ۱۳۴۵: ۸۷) یکی از جنبه­ های مهم کاربرد آجر در معماری اسلامی ایران، تلفیق نقش ساختاری و تزیینی این عنصر در بناها می­باشد. آجر به­عنوان ماده­ای با قابلیت ­های بصری فراوان از نظر شکل، رنگ، اندازه و فرم در دوره­ های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. (طاووسی، آزادی، ۱۳۸۵: ۲۹) مجموعه زیارتی امام رضا ­(ع) نیز از هنر آجر­کاری بی­نصیب نمانده است، به­ دلیل قدمت تاریخی که دارا می­باشد نمونه­هایی از هنر آجرکاری دوره های مختلف به­خصوص دوره تیموری در آن نقش بسته است، بیشتر این آجر­کاری­ها در تزیینات همراه با کاشی­کاری به­کار رفته است. به­عنوان نمونه می­توان به­آجرکاری­هایی که در مسجد گوهرشاد وجود دارد اشاره داشت. این آجرها که بر ایوان­های شرقی و غربی مناره­های مسجد نقش بسته است نشان­دهنده استفاده بهینه از آجر می باشند. در تصویر ۴۷ – ۲ نمونه این آجر کاری ها که در ترکیب با کاشی می باشد آمده است.
تصویر۴۷ – ۲٫ نمونه ­ای از تزیینات آجری و کاشی، به­خط کوفی معقلی، ایوان شرقی مسجد گوهرشاد، مجموعه زیارتی امام رضا­ (ع)، مأخذ­تصویر: صحراگرد، ۱۳۹۱: ۹۸.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت