در سال ۱۳۶۴ اجزا شهرستان مشهد بخشهای احمدآباد – چناران – سرخس – طرقبه – فریمان – کلات و مرکزی بوده است.
در سال ۱۳۶۹ بخش چناران به شهرستانی مستقل تبدیل شد. در سال ۱۳۷۱ نیز بخش فریمان به شهرستان فریمان تبدیل گردید. (منبع قبلی – ص ۱۱۷)
در حال حاضر مشهد شامل ۴ بخش، ۱۳ دهستان، ۵ نقطه شهری می‌باشد. (سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان خراسان رضوی، آذرماه ۱۳۸۴)
۳-۶ تکوین تاریخی شهر مشهد
۳-۶-۱ تاریخچه مختصر شهر قدیم مشهد
مشهد به معنی محل شهادت حضرت رضا علیه‌السلام امام هشتم شیعیان می‌باشد. ابتدا به نام مشهدالرضا نامیده شده است. بطوریکه مورخین نوشته‌اند تا قرن ۲ هجری به نام سناباد معروف و از توابع نوغان بوده است و در آن زمان شهر توس که خرابه‌های آن در چهارفرهنگی مشهد واقع است، محل اقامت مامون در طول سفر بوده است و در سال ۲۰۳ هجری یعنی موقعیکه هارون در توس مرد او را در قصبه سناباد دفن کردند و پس از وی حضرت رضا(ع) که به شهادت رسید در کنار قبر هارون‌ دفن نمودند. از همین سال شهر مشهد رو به آبادی می‌گذارد و روضه مقدس در سنین ۴۰۰ هجری قمری به دست حاکم نیشابور رو به فزونی گذاشت و در زمان پادشاهان صفویه که در انتشار مذهب شیعه جهد بلیغ داشتند به بناها و آثار روضه مطهره افزوده گردید. زمانیکه شاه طهماسب صفوی شهر را بنا کرد گنبد مطهر را با آجرهای مطلا تذهیب کرد و همین سلطان، صحن را به صورت فعلی درآورد. شاه‌عباس کبیر دنباله اقدامات و اصلاحات شاه‌طهماسب را ادامه داد و ضریح را به جواهرات آراست و موقوفه زیادی برای این منظور قرار داد و سایر سلاطین صفویه از اسلاف خود پیروی نموده و در توسعه ابنیه و آبادی شهر مشهد کوشیدند.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

نادرشاه بعد از تاخت و تاز افاغنه شکوه وعظمت مشهد را به حد کمال رسانید و موقوفه زیادی واگذار کرد و مطلا نمودن در بزرگ جنوب صحن عتیق از جمله اقدامات این پادشاه است. در زمان فتحعلیشاه قاجار و ناصرالدین شاه نیز به آبادی و عمران این شهر افزوده گردید.(نیک بین،۱۳۸۷، ۱۳)
۳-۶-۲ تعریف و مفهوم آستان قدس
آستان قدس به مفهوم یک دستگاه معظم دینی و اجتماعی و حتی بین‌المللی است که تقریبا در سراسر جهان نظیر و تالی ندارد. دینی است از آن جهت که قبر پیشوای مسلمین یعنی امام هشتم علیه‌السلام همچون کاخ با عظمتی در قلب آن جای گرفته و پایه‌های دین شریف اسلام را در محیط خود و در خارج بیش از پیش مستحکم و استوار ساخته است. درگاه رحمتی است که همه ساله در حدود ششصد هزار نفر از اکناف جهان برای کسب فیض معنوی بدانجا می‌شتابند و سرتعظیم بر آستانش می‌سایند.
دستگاهی اجتماعی است، از این نظر که مؤسسات خیریه و عام‌المنفعه‌ای از قبیل: بیمارستان، کتابخانه، موزه، مهمانسرا جذامیخانه دارد. و علاوه بر خدماتی که از طریق این مؤسسات به مردم می‌کند هزاران کمک مالی و اجتماعی دیگر نیز به اشخاص فقیه و زوار می کند که هر یک در جای خود بسی مهم و قابل توجه است. تنها بیمارستانهایش سالی ده‌هزار بیمار بستری و قریب پنجاه‌هزار نفر سرپایی معالجه می‌کند. در کتابخانه‌هایش ده هزار جلد کتاب نفیس خطی و چاپی موجود است که همواره در اختیار اهل ذوق و تحقیق قرار داده می‌شود و از این راه به نه تنها فیض معنوی به اهل علم و دانش می‌رساند بلکه خدمت بزرگی نیز به فرهنگ کشور می‌کند.(هاشمی،۱۳۸۶، ۱۵)
دستگاهی بین‌المللی است زیرا هم مطاف شیعیان جهان است هم اهمیت تاریخی و عظمت مذهبی و زیبایی‌ ابنیه و آثارش چشم عالم را به خود خیره ساخته است و به همین جهت کلیه ساکنان عالم از هر طبقه و دسته عالی و دانی، مسلمانان و غیر مسلمان هر یک به بهانه‌ای برای کسب فیض از این درگاه و مشاهده آثار با عظمت و زیبایی این کاخ روحانیت به آنجا می‌شتابند.
۳-۷ مشهد از آغاز پیدایش (سال ۵۹ ه.ش تا ۱۲۹۹ ه.ش)
تاریخ مشهد خلاصه‌ای از تاریخ خراسان و همچون اکثر مناطق مرزی، پرماجرا و پرافت و خیز بوده و متاثر از جریانات سیاسی و بین‌المللی. علت وجودی و رشد شهر مشهد مرهون وجود مرقد مطهر حضرت رضا(ع) امام هشتم شیعیان جهان است که در سال ۲۰۳-۲۰۱ ه.ق به دست مامون خلیفه عباسی به شهادت رسید. (امام، ۱۳۷۷، ص ۲۰)
رشد شهر مشهد تا قرن هفتم (هجوم مغولان) و ویرانی شهرهای بزرگی چون توس و نیشابور چندان محسوس نبود. اما به دنبال تخریب شهر توس در سال ۶۱۸ ه.ق (۵۷۶ ه.ش) و قتل عام مردم آن به دست یکی از سرداران چنگیز، مردم به مشهد الرضا پناه بردند. این در حقیقت پایان عمر سروری توس و آغاز شوکت و اهمیت مشهد بود. (خادمیان، ۱۳۷۱، ص ۵۰)
با روی کار آمدن تیموریان در دوران شاهرخ تیموری و گوهرشاد خاتون، آبادی بسیاری در مشهد صورت گرفت و مسجد جامع گوهرشاد ساخته به سال ۷۹۶ ه.ش از جمله آن اقدامات است. در سال ۸۷۳- ه.ش مشهد به تصرف سلطان حسین بایقرا درآمد. وزیر سمرقندی امیر علیشیرنوایی کارهای بزرگی برای مشهد انجام داد. برگرداندن آب (چشمه گیلاس) از طوس به مشهد مشکل کم آبی مشهد را به طور اساسی مرتفع نمود و سبب توسعه هر چه بیشتر مشهد شد. (سیف‌الدینی،۱۳۸۹، ۱۶)
با روی کار آمدن صفوی و رسمی شدن مذهب شیعه در ایران توسط شاه اسماعیل صفوری رشد شهر سرعت بیشتری گرفت حصار اصلی شهر و خیابانهای عمده ومعروف به بالا خیابان و پایین خیابان در این دوره ساخته شد.
با روی کار آمدن نادرشاه افشار شهر مشهد به عنوان پایتخت بر اعتبار و عظمت مشهد بیش از پیش افزوده شد. (رهنما، ۱۳۷۵، ص ۸۰) در این زمان جمعیت آن به حدود ۰۰۰/۲۵۰ نفر افزایش یافت. (سیدی – ۱۳۵۸- ص ۲۲۷)
ولی پس از حکومت افشار تا اواخر قاجار بتدریج از اعتبار شهر کاسته شد. در آمارگیری جمعیتی که به دستور رکن الدوله در سال ۱۲۹۵ ه.ق مطابق با ۱۲۵۷ ه.ش انجام گرفت. جمعیت شهر به ۲۸۷۵۷ نفر رسید یعنی به حدود جمعیت یکصد و پنجاه سال پیش از این تاریخ رسید. (سرافرازی،۱۳۸۸، ۱۲)
به طور کلی و خلاصه عوامل مهم رشد و رکود شهر مشهد از ابتدای پیدایش تا اواخر حکومت قاجاریه می‌توان به شرح زیر برشمرد:
بدلیل وجود زیرساختهای مساعد طبیعی مانند شرایط آب و هوایی دشت حاصلخیز و دره‌های سرسبز حوضه کشف رود، شمال خراسان یک منطقه کشاورزی پربرکت بوده که به یک شهر مستحکم پشتیبانی کننده نیاز داشته است و شهر مشهد در پاسخ به این نیاز و ایجاد فضایی برای عرضه و فروش فراورده‌های کشاورزی و رونق تولید نقش بااهمیتی داشته است.
وجود مرقد مطهر حضرت رضا (ع) که علت وجودی و توسعه بعدی شهر مشهد می‌باشد.
قرار گرفتن مشهد در مسیر راه های تجاری که غرب و شرق (جاده ابریشم) رااز طریق شهرهای نیشابور، توس، سمرقند و بخارا به یکدیگر پیوند می‌دهد.
قرار گرفتن مشهد در مسیر راههایی که به دفعات سرزمین ایران را از طریق مورد حمله بیگانگان قرار گرفته مانند تهاجم تیمور با مغولان، ازبک‌ها، افاغنه و…
نقش فعالیتهای عمرانی حکومتها (مانند فعالیت‌های نادرشاه افشار، گوهرشاد خاتون، شاه عباس صفوی و…) جنگها و فعالیت‌های تخریبی آنان در رشد و رکود شهر را نمی‌توان نادیده گرفت.
از بین رفتن شهرهای آباد و بزرگی چون نیشابور و توس به علت حمله مغول و نیز برگرداندن آب ((چشمه گیلاس)) از توس به مشهد زمینه را برای توسعه این شهر بیش از گذشته فراهم کرد.
۳-۷-۱ مشهد از سال ۱۳۰۰ تاکنون
رشد آرام شهر مشهد در سالهای ۱۳۲۰-۱۳۰۰ بتدریج باعث تغییر سیمای ظاهری شهر می‌شود و در دوره حکومت رضا شاه علیرغم سرکوب شورشهای داخلی و برقراری نظم و امنیت و تقویت راه های ارتباطی، مشهد هنوز بافت قدیمی خودراحفظ کرده و خندق مجاور آن به چشم می‌خورد. مرکز و کانون فعالیت‌ شهر، حرم مطهر حضرت رضا (ع) بوده و غالب تجارت‌خانه‌ها و کاروانسراها در اطراف حرم متمرکز بودند.
در اولین سالهای حکومت رضا شاه تغییراتی که در بافت قدیمی بعضی از شهرهای کشور ایجاد می‌شد را تجربه نمود، در این سالها در تعداد از شهرهای کشور اقداماتی بصورت جراحیهای شهری و ایجاد خیابانهای نوین و عمارت‌های بزرگ شایع شده بود، در مشهد نیز رشد و توسعه فیزیکی شهر با کشیدن خیابانهای جدید بر روی بافت قدیم شدید گردید.
کارخانجات متعدد در سال ۱۳۱۳ (از جمله کارخانه نخریسی مشهد و کارخانه قند آبکوه ۱۳۱۴) و مراکز دانشگاهی (دانشکده پزشکی ۱۳۱۸)، تقویت مراکز فرهنگی و مفاخر ملی (آرامگاه فردوسی ۱۳۱۴) امور زیربنایی ( ایجاد کارخانه برق ۱۳۱۵) در توسعه شهر و تقویت نقش مرکزیت نقش مرکزیت آن موثر بود.
در شهریورماه ۱۳۲۰ جنگ دوم جهانی به ایران کشیده شده، گرچه مشکلاتی را در تمام شئون اقتصادی و اجتماعی پیش آورد، ولی در بعضی از شهرها منجمله مشهد سبب فعالیت‌ اقتصادی نوین گردید و به علت ارتباط با شوروی سابق رونقی در کسب و تجارت و فعالیت‌های مربوط به حمل ونقل بوجود آورد و در نتیجه در توسعه شهر موثر واقع گردید. هجوم متفقین به ایران و تاسیس مراکز اقتصادی در بعضی از شهرها از جمله مشهد زمینه‌های تازه‌ای برای کار و فعالیت پدید آورد.
رونق اقتصادی شهر مشهد و بروز خشکسالیهای جنوب خراسان در سالهای ۲۷-۱۳۲۲ ه.ش عامل مهاجرت عده کثیری از مردم نواحی جنوب خراسان به این شهر و سایر شهرهای شمالی استان گردید. بطوریکه در سالهای ۲۶-۱۳۲۵ هجری شمسی نزدیک به ۱۸۰ هزار نفر از جمعیت قایئات در جستجوی کار به نواحی شمالی خراسان رفتند.
در همین ایام به دلیل تبادل کالا بین ایران و قوای متفقین در روسیه و جابجایی نیروهای نظامی شبکه حمل و نقل بیرون و درون شهری در مشهد تقویت شد. بکارگیری اتوبوس به جای درشکه و افزایش تعداد آن، بطوریکه از دو دستگاه در سال ۱۳۱۸ به ۷۷ دستگاه در سال ۱۳۳۰ رسید. در همین ایام تعداد اتوبوسهای مسافربری بین شهری نیز افزایش یافت. احداث راه‌آهن ارتباط بین مشهد و تهران را با سهولت و حجم بالا فراهم کرد که سبب تردد مسافر به مشهد و رونق کسب و کار و تجارت و فعال شدن حرف جدید از جمله هتلداری در شهر شد. از سوی دیگر توسعه نیروهای انتظامی و برقرار امنیت در دو راه پس از جنگ جهانی دوم، رونق بیشتر شهر را موجب شد. فرودگاه، مراکز اداری و نهادهای تصمیم گیرنده، گمرک و… در شهر مشهد همگی سبب جذب سرمایه بیشتر و گستردگی بازار تجارت شهر گردید.(سلطانی‌فر،۱۳۸۸، ۲۰)
این روند رشد با ورود سرمایه‌های نفتی به اقتصاد کشور به طور عمده شهرها شدت گرفت، به طریقی که رشد مشهد بسیار فراتر از پیش بینی اولین طرح جامع شهر که در سال ۱۳۴۵ به تصویب رسید بود شد.
شهر مشهد در فاصله سرشماری ۶۵-۱۳۵۵ از نظر جمعیت نسبت به ده سال پیش دوبرابر و از نظر مساحت چند برابر شد، چنانکه مساحت شهر از ۳۳ کیلومتر مربع به ۲۲۰ کیلومتر مربع رسید. بروز تحولات سیاسی در کشور همسایه افغانستان، پیروزی انقلاب اسلامی و وقوع جنگ تحمیلی از جمله دلایل رشد سریع بعد از انقلاب بودند، به تدریج با رفع عوامل مولد شتاب آهنگ رشد شهر مشهد در دهه اخیر کندتر شده است. به طور کلی دلایل رشد یا رکود مشهد پس از سال ۱۳۰۰ تاکنون می‌توان چنین برشمرد:
وقوع انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ میلادی مطابق با ۱۲۹۶ ه.ش و بسته شدن مرزها و قطع ارتباط تجاری با شهرهای شمالی مانند خوارزم، بخار، سمرقند و… موجب رکود و کسادی امر تجاری و بی‌رونقی بازار مشهد شد.
برقرار امنیت و حاکمیت نظام متمرکز در کشور و استقرار خدمات و امکانات در مرکز استان، تقویت شبکه حمل و نقل و همزمان بروز شرایط نامساعد طبیعی در جنوب خراسان سبب جمعیت یابی مشهد تا پیش از آغاز جنگ جهانی دوم گردید.
با آغاز دوره شهرنشینی سریع در کشور (سالهای پس از اصلاحات ارضی) مطابق با روند شهرنشینی در کشور مشهد نیز مورد توجه مهاجرین دیگری واقع شد. تغییرات ناشی از ورود درآمدهای نفتی بخش خدمات شهر را هرچه بیشتر تقویت نمود.
تحولات سیاسی منطقه و کشور و امنیت مشهد از ایام جنگ تحمیلی و دوری از جبهه‌ها، نزدیکی به مرزهای افغانستان، دارا بودن وجهه مذهبی سبب هجوم مهاجرین افغانی، عراقی، جنگ زدگان داخلی به مشهد شد رشد کالبدی چشمگیری در شهر به وجود آمده در حال حاضر با رفع مشکلات فوق شهر با نرخی آرامتر از قبل به رشد خود ادامه می‌دهد.
وجود زمینهای موقوفه: قسمت عمده‌ای از زمین‌های شهر مشهد و اطراف آن وقف آستانه و مسجد گوهرشاد و سایر موقوفات است. چون زمین‌های موقوفه خرید و فروش نمی‌شوند و به صورت اجاره واگذار می‌گردد، در ابتدا مردم رغبتی به سکونت در آنها نداشتند و به دلایل ذیل این زمینها به سرعت مورد استفاده قرار گرفت: (تا سال ۱۳۴۰)
یک:بخش عمده‌ای از موقوفات در جنوب غرب و غرب مشهد بوده و افراد مرفه به آنجا رفته و ساختمانهای خوبی با مصالح عالی ساختند.
دو: تهیه یک قطعه زمین موقوفه هزینه زیادی را ایجاد نمی‌کرد.
در دهه ۱۳۳۵ الی ۱۳۴۵ جاده جدید تهران ـ مشهد، باعث شد که رشد فیزیکی شهر به سمت اراضی جنوبی هدایت شود و در این سالها یکی از مناطق پررونق و در حا ل توسعه شهر را در خود تشکیل می‌دهد. منطقه دیگری از شهر که در حال توسعه و شکل‌گیری بوده، محور اصلی اطراف کوهسنگی و خیابان احمدآباد است، البته بعدها رشد فیزیکی شهر به صورت پراکنده در کلیه حواشی شهر مشهد در حال شکل‌گیری است. از سال ۱۳۴۵ به بعد رشد فیزیکی و توسعه شهر عمدتا توسط خطوط طرح جامع شهر مشهد تعیین و هدایت شده است. محور اصلی توسعه جاده سنتواست که محدوده جنوبی و غربی شهر را تا امسال ۱۳۵۵ تعیین می‌کند، ایجاد دانشگاه فردوسی و پارک ملت در محدوده غربی جاده سنتواز عواملی بودند که توسعه شهر را به سمت غرب تشدید نمودند و در سمت شمال شرق شهر، توسعه به صورت حاشیه‌ای صورت گرفت و روستاهای زیادی به بافت شهر ادغام شدند. تعداد این آبادیها ۱۹ تا بوده و ۳۸۱۲ نفر جمعیت داشته است.
مطابق آمار و ارقام در حالیکه جمعیت این شهر در فاصله سالهای ۱۳۴۰-۱۲۷۰ ه.ش، فقط هر ۳۰ تا ۴۰ سال دوبرابر شده است، طی ۲۵ سال گذشته هر ده سال یک بار جمعیت شهر به دو برابر افزایش یافته است. نکته بسیار مهم دیگر که می‌توان از آن به عنوان ویژگی مهم شهرنشینی سریع در مشهد یاد کرد، عدم تعادل بین افزایش جمعیت و افزایش مساحت شهر است.
ارقام حاکی از آن است که در فاصله سالهای ۱۳۱۰-۱۲۷۰ میزان افزایش مساحت کمتر از میزان رشد جمعیت شهر بوده است. بطوریکه به ازای دو برابر شدن جمعیت شهر، مساحت آن ۵/۱ برابر افزایش یافته است. حال آنکه در ده ساله ۶۵-۵۵ در قبال دوبرابر شدن جمعیت، مساحت شهر ۳ برابر شده است و در واقع دو سوم سطح شهر طی ۱۰ سال اشغال شده است. علت وقوع این پدیده آنست که سرعت رشد و توسعه شهر امکان هدایت و کنترل نحوه امکان جمعیت و توسعه فیزیکی شهر را به شدت کاهش داده است و در نتیجه امروزه شهر مشهد با آثار ناشی از اشغال نابسامان و بی‌رویه اراضی شهری روبرو می‌باشد، در حالیکه بیش از ۳۰ درصد از اراضی داخلی محدوده قانونی شهر بلااستفاده مانده است. و بخش قابل توجه‌ای از اراضی کشاورزان اطراف شهر بدون تابعیت از برنامه و طرح مشخص تحت اشغال شهر درآمده است.(شهابی،۱۳۸۷، ۲۶)
۳-۸ گردشگری در مشهد
سرزمین پهناور خراسان و بویژه شهر مقدس مشهد با اتکا به وجود بارگاه ملکوتی حضرت رضا (ع) به همراه طبیعی زیبا و ویژگی‌های تاریخی و فرهنگی به عنوان مهم‌ترین قطب گردشگری در شرق کشور و مهم‌ترین قطب توریستی در کشور و حتی در منطقه خاورمیانه جایگاه بسیار مهمی دارد. این شهر هر ساله پذیرای متجاوز از ۱۲ میلیون زائر است که با انگیزه زیارت و دیدار جاذبه‌های مختلف به این شهر سفر می‌کنند.در واقع مشهد به عنوان دومین کلانشهر مذهبی جهان اسلام بعد از مکه در عربستان از نظر زائر بوده و حداقل زمانی که گردشگران مذهبی بر ای اقامت در این شهر در نظر می‌گیرند بین ۳ تا ۵ روز است. وجود بارگاه ملکوتی امام رضا (ع) در این شهر سبب شده جمع کثیری از مسلمانان و حتی سایر ادیان از داخل و خارج کشور بوده است، علاوه بر این می‌توان به دلیل حاکمیت موجود (حکومت شیعی) که هم سو با کشش و میل برای بازدید از اماکن مذهبی است از نظر فرهنگی نیز یکی از دلایل موفقیت جذب گردشگر مذهبی در مشهد دانست. بارگاه ملکوتی این امام همام هسته اولیه شکل‌گیری شهر مشهد و در طی تاریخ گذشته این شهر، همیشه نقش محوری در پیشرفتها و توسعه فیزیکی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این دیار زرخیز داشته است. علاوه بر این مشهد با قرار گرفتن در مسیر راه های اصلی می‌تواند نقش مرکزیت خود را ایفا کرده و با توجه به اینکه کانون شیعه کل عالم اسلام است ، سالانه پذیرای هزاران گردشگر خارجی وارده از مرزهای بین‌المللی هوایی – دریایی و زمینی است. لذا گردشگری در مشهد دارای دو اهمیت است؛ ۱- گردشگری داخلی ۲- گردشگری خارجی
۳-۹ جاذبه های شهر مشهد
۳-۹-۱ جاذبه های طبیعیمشهد
۳-۹-۱-۱ ییلاقات طرقبه
این شهر در ۱۸ کیلومتر جنوب غربی مشهد و در مسیر راه جا‌غرق واقع شده و از غرب به کوههای بینالود و از شمال به کوه تخت رستم محدود می‌شود. طرقبه دارای باغ‌های فراوان با میوه‌های متنوع و چشمه‌سارهای زیباست و رودخانه‌ای خروشان از کنار آن می‌گذرد. در تابستان دارای آب و هوای خنک و مطبوع است. این ناحیه از قدیم الایام به عنوان تفرجگاه مورد توجه ساکنان و زائران مشهد بوده است. ارتفاع این ناحیه در حدود ۱۴۳۳ متر از سطح دریاست.(کلانتری،۱۳۸۷، ۵۱)
تصویر ۳-۱ : میدان طرقبه(منطقه ییلاقی)

ج) ضرورت بحث فرهنگها وآداب ورسوم
برای جلوگیری از زوال فرهنگی وآگاهی نسلهای آینده از گذشتگان ونحوه زندگی وآداب ورسوم وارتباط با گذشته پر افتخار اجدادشان پرداختن به فرهنگ ونوشتن آداب ورسوم هر دوره از زمان برای ماندگار شدن ضرورت دارد چرا که آنچه بطور شفاهی وسینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود ونه تنها تحت تأثیر نظریات شخصی تغییر می کند بلکه به مرور وگذشت زمان از بین می رود واز آنجا که باورها وعقاید وآداب یک قوم هویت آنهاست وراهگشای آیندگان پس باید بماند ونسل به نسل منتقل شود . انسان در رسیدن به مدنیت دائماً در حال ابداع قوانین وکردارهای نوین بوده تا مشکلات را کمتر وفرم ومحتوای زندگی را راحت تر کند وگاهی به دنبال تغییرات اجتماعی وسیستمی ورفع نقضها وبوجود آمدن شرایط بهتر فرهنگ وآداب ورسوم هم تغییر یافته وبا تغییرات سریع وتاثیر پذیری از جوامع پیشرفته درزمانی اندک آئینی که تا دیروز مدرن وپیشرفته بود به آئینی سنتی تبدیل می شود .

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

ازدواج
رفتن عروس وداماد بر تخت دست در دست هم دادن آخر شب عروسی بعد از این که مهمان ها رفتند. خانواده عروس وداماد ، داماد را به خانه عروس می برند کنیز دربان خانه عروس تا هدیه ای نگیرد. دررا به روی او باز نمی کند به این رسم دهن لحرگرونی dehnlahar grony می گفتند : عروس که از روزها قبل درحجله می باشد موقع ورود داماد صورت خود را می بندد وداماد برای باز کردن صورت عروس هدیه ای به او می دهد که به آن روگشونی rugešoniy می گویند .
درخانه را بوسیله موی بز بافته شده می بستند وداماد با کارد آن مو را می برید وداخل خانه می شد . پدر داماد قبل از این که عروس وداماد به منزل خود بروند گوسفندی را جلو پای آنها می کشد وآنها پای راست خود را به خون آغشته می کنند تا از هر گزندی درامّان باشند هنگامی که روی تخت نشستند یکی از نزدیکان سرآنها را به هم می کوبد زیرا اعتقاد دارند وقتی سردو زوج به هم کوبیده می شود محبت شان نسبت به هم زیاد می شود ودر برابر مشکلات زندگی صبور می شوند ومراسم «پاتختی » صبح روز بعد درخانه عروس وداماد با دهل زدن وگوسفند کشتن همراه است وزنها وقتی که عروس را به طرف تخت می برند با هم می خوانند .
ورخیز ورخیز ای صنم حــالا مجــال رفتـــن است
حالا که بردن دختر تنهـــا نشستــــه مـــــادر
پلی (نقش) ببندی چونار خُندگ (عروس) شیرصد هـزار
فال بند ای فال بند نـــال بـــه کفشـــونی نَمَنـد
پاشنه بند ای پاشنه بند پاشنـــه ورکفشـــاش نمنـــد
رقص وپایکوبی
رقص چوب : این رقص در مراسم عروسی سنتی همراه با چوب بازی وپایکوبی می باشد به گونه ای است که هر نفر چوبی یک متری به دست می گیرد ودایره بزرگی تشکیل می شود که بانوای ساز ودهل نفرات ، با چوب به چوب نفرات جلو می زنند وهمچنین در نوای بعدی برعکس عمل می کنند واین حرکت به حالت دورانی ادامه پیدا می کند . اگر کسی مهارت نداشته باشد باید با جفت خود از دور میدان خارج شوند .
چاپ : رقص سنتی حالت دست افشانی وپای کوبی دادن با ریتم خاصی درحد فاصل چند متر می روند وبرمی گردند تعداد افراد چاپی بسیار زیاد است وحلقه بزرگی تشکیل می شود به حالت دورانی می چرخند .
سه چاپ : افراد به صورت دایره ای با ریتم خاص سه قدم به جلو می روند وبر می گردند .
چاپ نشسته : افراد به صورت نشسته به حالتی خاص پای کوبی می کنند که به آن (نندکی nendeki ) می گویند .
چاپ دوتایی:افراد دوبه دو به صورت رودررودورهم می چرخندکه به آن(کلمپرkalampor ) می گویند .
چاپ گردشی : برخلاف دیگر چاپها با ریتمی خاص پانوای ساز ودهل به جلو وبغل حرکت می کنند .
شیلی کردن : دستمال انداختن گردش وپایکوبی زنان به دور شتر داماد را (شیلی sili) می گویند .
مراسم زایمان
دختری که به خانه شوهر می رود از همان ماه های اول مورد سوال اطرافیان قرار می گیرد که همه ی سئوالات در رابطه با حاملگی او می باشد زن همین که احساس حاملگی کرد درصدد است دیگران را مطلع سازد که معمولاً توسط مادر یا خانواده ی شوهر این خبر درفامیل پخش می شود .
زمانیکه فامیل از حاملگی زن مطلع می شوند سئوالات دیگری را می پرسند .
زندگی ساده وروستایی در شرایط زمانی گذشته علاقه فرزند خواهی خصوصاً پسر را به وجود آورده است از این جهت زن ومرد از بدو زندگی مشترک با گرفتن دعای چله بُر chelhbor به فکر راحتی زاد و ولد بوده اند اگر چه این مسایل غیر علمی بوده اما برای امید زندگی موثر بوده است بعد از تولد نوزاد اگر زنی تازه ازدواج کرده به دیدار او بیاید اول باید دعای چل بُر بگیرد وبعد به دیدار نوزاد بیاید واگر زن حامله ای تهدید به سقط می شد به کمرش دعا می بستند تا کمرش محکم شود وبه سقط جنین اِشکند می گویند . وبه زن حامله لودارlowdar می گویند وبراین عقیده اند زن حامله در دوران بارداری بیش از زمان عادی غذای را هوس می کند وحتی ممکن است به خوردن چیزهای تمایل پیدا کند که در اول زندگیش به آن لب نزده است مثلاً خوردن خاک یا گل ، مُهر نماز تمایلات وکشش زن حامله را نیست به خوردن چیزهای غیر عادی به جنینش نسبت می دهند وبراین عقیده اند چنین هوس می کند ومادر تمایل به خوردن پیدا می کند ، می گویند اگر زن حامله غذایی هوس کند حتماً باید بخورد والا چشم بچه اش کج می شود . به ویار زمان حاملگی نهیک nehikمی گویند شروع آن با حالت ویار اگر پسر باشد تا ماه آخر ادامه دارد اما اگر دختر باشد تا۴ماه بیشتر طول نمی کشد . درطول زمان بارداری از روی بعضی علائم ونشانه ها دختر یا پسر بودن نوزاد را حدس می زنند مثلاً اگر درمدت حاملگیش غذای ترش وشور بخورد می گویند دختر میزاید اگر شیرین بخورد عقیده دارند پسر میزاید .
اگر صورت زن حامله کبود وپر از لکه شود دختری در شکم دارد .
می گویند جنین در۶ماهگی موی سرش رشد می کند که در اصطلاح به آن می گویند دل سُزک delsozakدرهفتمین ماه بارداری امکان زایمان وجود دارد ومی گویند بچه ای که در۷ماهگی به دنیا می آید رسیده وکامل است وزنده می ماند ما بچه ای که درماه هشت به دنیا می آید امکان زنده ماندنش کم است به دردهایی که زن حامله از هفتمین ماه تا زمان زایمان تحمل می کند ماه دردَک mahdardakمی گویند .
وعقیده دارند زن حامله اگر از هفت ماهگی درد داشته راحتروضع حمل می کند چون در طول این مدت دردهایش را تحمل کرده است به بچه ای که در هفتمین ماه بارداری بدنیا بیاید هفتوک وبه بچه ای که در هشتمین ماه متولد شود هشتوک می گویند .
زنیکه اولین بچه اش را حامله باشد از اواخر ماه ششم حاملگی درصدد تهیه ی لباس نوزاد وآجیل تخمه و قوتو ودوای یا داروی گیاهی بر می آید . ماما یا (سرزمین ) هنگام ورود به خانه بالای سرزن حامله رفته وبه دردهای شدید زایمان «چاردَردک » chardardakمی گویند ودراین موقع گوسفندی را به درخانه می بستند وبا تولد فرزند گوسفند را می کشتند که به این رسم پاشاکی pašakiمی گفتند .
ومعتقدند اگر زائو درهنگام چاردردک دعایی کند حتماً دعایش مستجاب می شود . وبچه به دنیا می آید وپس از تولد بچه ماما ناف او را می برد . وبدن بچه را با آب می شویند ودرگوش راست اذان ودرگوش چپ اقامه ومقداری که تربت کربلا به کام ودهان بچه می کشند واز اولین روز زایمان زیر پالش زائو ونوزاد یک شی فلزی مثل کارد میخ ، قیچی ، داس می گذارند وبالای سرآنها قرآن قرار می دهند تا مادر وبچه را از همه ی شهرها حفظ نماید هنوز هم این مراسم ها واعتقادات پابرجا وجود دارند .
اگر نوزادی روی صورت یا بدنش خالی رنگی یا علامتی داشته باشد می گویند «نشون داره » واین علامت یا خال را هم به فال نیک می گیرند . از روز اول زایمان درچشم زائو ونوزاد سرمه می کشیدند تا چشمش در برابر میکروبها مقاوم شود بعد از زایمان به مدت چند روز روسری به سر زائو می بندند تا آن به او نزدیک نشود وروز سوم هم مادر وهم نوزاد برای غسل وپاکی افزایش شیر مادر به حمام برده می شود وداخل تشت مقداری اسپند می ریزند ومعتقدند با این عمل جن وآل به زائو دسترسی نمی یابد واین کار همراه با قرآن وداس صورت می گیرد . زیرا اعتقاد براین است قرآن حافظ زائو ونوزادش است وداس که جنس آن از فلز می باشد برای فرار جن که جنس ونوع آن از آتش می باشد مفید است . وبعد از تولد به مدت شش شب ، مناسبت نوزاد تازه متولد شده مهمانی وجشن برگزار شده که از مهمانها با آجیل ، گشتو وقوتو همراه با قلیون وچای از مهمانان پذیرایی شده تا پاسی از شب به همراه زائو نشسته وبه شادی وصحبت مشغول بوده وشب شش که گوسفندی را قربانی می کنند وبا شام و ولیمه از مهمانان کثیری که دعوت شده اند پذیرایی شده وبعد از صرف شام مهمانی تمام می شود وبیشتر فامیل درجه یک زائو تا پاسی از شب همراه او می نشینند وهمراه با پذیرایی مثل شب های قبل آجیل ومخلفات دیگر هم هست .از بدو تولد تا چند ماهگی ۳تا۴ ماهگی دو دست وپای بچه را در قنداق می بندند تا دست وپاهایش کج نشوند وپیشانی اش را با دستمال می بندند پیشانی تا برآمده نشود وقتی مادر بچه را قنداق می کند ودست وپاهایش را به صورت ضربدری می بندد وبه مدفوع سیاه رنگ نوزاد تازه به دنیا آمد (کیل یعنی همان قیر که ماده ای سیاه رنگ است ) می گویند بچه را تا چهل روز از خانه بیرون نمی برند وبچه که در۶ماهگی چهار دست وپا شروع به حرکت کرده که به آن در زبان بومی گوشک goveškمی گویند به اولین بچه متولد شد (نو دنیا آمده ) وبه آخرین بچه متولد شد که همان ته تغاری باشد پیرون سری واین نامگذاری به این علت است که خانواده ها تا سن نزدیک به پیر سالی بچه دار هم می شدند ودر زمان های قدیم هیچ گونه وسیله یا روشی برای جلوگیری از حاملگی وجود نداشت واکثر خانواده ها دارای تعداد فرزندی تا۱۲ می باشند . به همین علت به فرزند آخری پیرون سری می گویند وبه بچه نزدیک یک سالگی که شروع به راه رفتن وگامهای کوچک برمی دارد می گویند تای تای یا گُُم (قدم) برمی دارد ودرسن که شروع به حرف زدن اولین کلمات ساده ونامفهوم می کند .
مرثیه سرایی زنان :
مرثیه سرایی گریه و زاری زنان در این منطقه سبکی خاص دارد و آن بدین صورت است هنگامی کسی به عزاداری می آید . صاحبان عزا رو به دیوار و پشت به آنان می کنند ،شروع به گریه و زاری می کنند ،اشعار اهنگین مرثیه آمیزی را می سرایند . سپس یکی از مهمانان ،عزاداران را از گریه زاری باز می دارد . برای بهتر بیان کردن این رسم دیدگاه مارکوپولو جهانگرد ایتالیایی که در قرن دهم ه ق نحوه عزاداری مردمان جیرفت و کهنوج را بررسی کرده است اکتفا می کنیم . او در این باره می نویسدن در اینجا اگر کسی ،چه مرد و چه زن فوت کند ،برای وی یک عزاداری مفصل و بزرگ انجام می دهند . بیوگان تا چهار سال حداقل روزی یکبار در مرگ شوهران خود نوحه سرایی می کنند .برای این کار تمام بستگان و همسایگان جمع می شوند و با صدای بلند فریاد گونه گریه می کنند و زار می زنند و به این ترتیب مرده را یاد می کنند . از آنجایی که در این نواحی مرگ و میر زیاد اتفاق می افتد صدای گریه و زاری هیچ وقت قطع نمی شود . در این سرزمین زنهای ماهری هستند که با پول حقوقی که دریافت می کنند بر روی قبور مردگان گریه و زاری سر می دهند(۱).
*ماری بحُوزبونم māre bohowā zobonom
بحوا:بخورد /زبونم زبانم
(ماری بخورد زبانم )
*تّمری بُحوا دندونم dendonom howā temerie bo
تمر: کرم دندان/ دندونم : دندانم
(کرمی بخورد دندونم )
*که نُم تّببرم به مورکن ke no me ta bear om be muekon
مور کن کمرثیه های زنان
(اگرنام تو را ببرم به مرثیه های زنان)
*بّری تّبیا ary to beyā
*صدبرت مو قربونَ بَهَم (می شوم sad baret mo qorbona baham
* گاهی تفاکی بیا مهمونم
تفاکی :اتفاقی /مهمونم :مهمانم k¡e beyā mehmonom gāhie tofā
(گاهی اتفاقی بیا مهمانم )
*کی دیری بگردی key derie begardi
(کی روزگار بگردد )
تعیین مهریه :
بعد از برگزاری این مهمانی ها نوبت به« مهریه »و معین کردن زمان عقد و عروس می رسید که این جلسه هم با حضور مردانی از نزدیکترین اقوام عروس و داماد و برگزاری شد و بزرگتری از خانواده داماد صحبت را شرئع می کرد و بعد از اینکه در مورد ازدواج و تعریف و تمجید از خانواده عروس مطلب را شرئع نمود . ومیزان مهریه را که قبلاً در نظر گرفته شده بود بیان می نمود مهریه به نسبت وضع وشخصیت خانواده ها تعیین می گشت و سپس مهریه عروس ر جهت اطلاع حضار را اعلام می نموند مهر کردن پا نسبت مهر زدن می گویند که دربعضی مواقع دراولین جلسه ی خواستگاری با هنگام عقد میزان ان مشخص می شد و جلسه ای جداگانه نداشت حال اگر بزرگترها خصوصاً پدر عروس موافق مهریه بودند که با صلوات فرستادن موضوع تمام می شد نقره –مس –طلا شتر اسم داردو نفر وشتربی اسم یک نفر و هم چنین نخل و گُلم و مولد .^[۲]
عقدبندان
خرید عروسی :

تقدیم به پدر و مادر عزیزم که
اولین اساتیدی بوده اند که همواره
زانوی تلمّذ بر کرسی علم و ادب شان
و بوسه سپاس بر دستان پر مهرشان می‌زنم.
با تشکر و سپاس از
ریاست محترم دانشگاه امام صادق ^{علیه السلام}
حضرت آیت الله مهدوی کنی ^{مدّ ظلّه العالی}
که بنیان گذار شجره طیبه ای هستند که ریشه در دریای معرفت الهی داشته و شاخه های آن در آسمان علم و اخلاق امام صادق ^{علیه السلام}
ستاره گون می درخشند
و با تشکر از
استاد راهنما حجت الاسلام و المسلمین دکتر سعدی
و استاد مشاور دکتر دقیقی اصلی
که منِ خام دستِ خامه به دست را صبورانه تحمل نموده و قطره هایی از چشمه جوشان علمشان به حقیر چشانیدند.
چکیده
بیمه عمر یکی از عقود مستحدثی است که در جهان پر مخاطره امروز ، با استقبال رو به افزایشی رو به رو است و در سطح خرد و کلان جامعه دارای ارزش افزوده مادی و معنوی می باشد . آن چه در بیمه عمر دارای ارزش شایان توجه بوده و حق بیمه های پرداختی بیمه گذار در مقابل آن قرار می گیرد ، تأمین و آرامش در برابر خطر فوت است که بیمه گر به بیمه گذار ارائه می نماید . راه حل تصحیح عقد بیمه عمر بر اساس دیدگاه توقیفی بودن عقود ، تطبیق آن با یکی از عقود معهود فقهی است و در این راستا ، مسیر تطبیق بیمه عمر با عقد ضمان و عقد صلح نسبت به سایر عقود ، هموارتر است .
بر مبنای دیدگاه عدم توقیفی بودن عقود نیز ، بیمه عمر به عنوان عقدی مستقل ، بر عمومات و اطلاقات ادله صحت عقود عرضه می شود و در صورت بریء بودن از موانع صحت عقود ، می توانیم حکم به صحت آن بنماییم . برای نیل به این مهم ، ناگزیر از رفع شبهه هایی مانند غرر و تعلیق و ربا در بیمه عمر و ارائه راهکارهایی برای سازگاری بیمه عمر با مبانی فقهی امامیه خواهیم بود .

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

کلیدواژه‌ها: بیمه ، بیمه عمر ، فقه ، ضمان ، غرر
فهرست مطالب
مقدمه ۱
۱- ضرورت تحقیق ۱
۲- سئوالات تحقیق ۳
۳- فرضیه‌ها ۳
فصل اول: کلیات ۵
۱-۱- ماهیت بیمه ۷
۱-۱-۱- تاریخچه بیمه ۸
۱-۱-۲- معنای لغوی ۱۰
۱-۱-۳- معنای اصطلاحی ۱۱
۱-۱-۴- بیمه اشخاص ۱۲
۱-۱-۴-۱- تاریخچه بیمه اشخاص ۱۳
۱-۱-۴-۲- بیمه عمر ۱۴
۱-۱-۴-۲-۱- تاریخچه بیمه عمر ۱۸
۱-۱-۴-۲-۲- ارکان ببمه عمر ۱۸
۱-۱-۴-۲-۳- انواع بیمه های عمر ۲۰
۱-۲- پیشینه تحقیق ۲۶
فصل دوم: جایگاه فقهی عقد بیمه عمر ۳۱
۲-۱- نظریه توقیفی بودن عقود ۳۴
۲-۱-۱- تطبیق بیمه عمر با عقود معهود فقهی بر فرض توقیفی بودن عقود ۳۷
۲-۱-۱-۱- بیمه عمر و ضمان ۳۷
۲-۱-۱-۲- بیمه عمر و صلح ۴۶
۲-۱-۱-۳- بیمه عمر و هبه ۵۲
۲-۱-۱-۴- بیمه عمر و جعاله ۵۵
۲-۱-۱-۵- بیمه عمر و مضاربه ۵۸
۲-۱-۱-۶- بیمه عمر و حق عمری ۶۳
۲-۲- نظریه عدم توقیفی بودن عقود ۶۶
۲-۲-۱- استقلال عقد بیمه عمر بر فرض عدم توقیفی بودن عقود ۷۲
فصل سوم: اشکالات فقهی عقد بیمه عمر ۷۳
۳-۱- بیمه عمر و غرر ۷۵
۳-۱-۱- معنای لغوی ۷۶
۳-۱-۲- معنای اصطلاحی ۷۷
۳-۱-۳- معامله غرری ۷۸
۳-۱-۴- چه نوع غرری موجب بطلان معامله است؟ ۸۰
۳-۱-۵- تحلیل غرر در بیمه عمر ۸۱
۳-۲- بیمه عمر و تعلیق ۸۴
۳-۲-۱- معنای لغوی ۸۵
۳-۲-۲- معنای اصطلاحی ۸۶
۳-۲-۳- بررسی ادله بطلان تعلیق ۸۷

ثالثاً هرچند کلمه حبس در ماده ۳۸ اطلاق دارد ولی به نظر می‌رسد که تنها حبس‌های تعزیری و یا حبس‌های بازدارنده را می‌توان پذیرفت نه حبس‌های ناشی از حدود راکه از نظر شرعی قابل بخشش و آزادی مشروط نیستند.
رابعاً اگر حکم اولیه مجازاتی غیر از حبس باشد مثل اعدام که به لحاظ عفو به حبس ابد (یا غیر آن) تبدیل گردد به نظر ما و با تفسیر به نفع محکومان می‌توان با آزادی مشروط موافقت کرد زیرا تبدیل مجازات بدین شکل در واقع همان تبدیل محکومیت است.^[۹۸]
ب) شرایط مربوط به حکم
حکم محکومیت باید در حال اجرا باشد و محکوم لااقل نصف از مدت مجازات را تحمل کرده باشد.
ج) شرایط خاص مربوط به محکوم
محکوم در صورتی که نیمی از مدت محکومیت خود را حسب مورد بگذراند باید واجد کلیه شرایط زیر باشد تا بتواند از آزادی مشروط استفاده کند:
۱- باید مدت اجرای مجازات مستمراً حسن اخلاق نشان بدهد، استمرار حسن اخلاق از این جهت در قانون پیش‌بینی شده است تا اطمینان اصلاح مجرم حاصل گردد.
۲- از اوضاع و احوال او پیش‌بینی شود که پس از آزادی دیگر مرتکب جرمی نخواهد شد. احراز این عمل گرچه در عمل مشکل است اما به هر حال با توجه به اوضاع و احوال و شرایط محکوم می‌توان تا حدی به این پیش‌بینی دست یافت.
۳- تا آن جا که استطاعت دارد ضرر و زیانی که مورد حکم دادگاه یا مورد موافقت مدعی خصوصی واقع شده است بپردازد یا قرار پرداخت آن را بدهد و در مجازات حبس توأم با جزای نقدی مبلغ مزبور را بپردازد. با موافقت رئیس حوزه قضایی ترتیبی برای پرداخت داده شده باشد. طبق رأی شماره ۱۰-۲۳/۳/۱۳۶۲ هیئت دیوان عالی کشور دیه نیز از مصادیق ضرر و زیان اخص از آن است. با توجه به این رأی ا.ح. ق در نظریه ۶۲۴۸-۷-۴/۷/۱۳۸۰ خود عنوان کرده مادام که محکوم علیه دیه را پرداخت نکرده و یا ترتیب پرداخت آن را نداده نمی‌تواند از آزادی مشروط استفاده کند. به نظر ما دیه مجازات است و نمی‌توان این دیدگاه را لااقل از جنبه‌ی نظری پذیرفت.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

د) تشریفات اعطای آزادی مشروط
طبق ماده ۳۹ قانون مجازات اسلامی آزادی مشروط منوط است به پیشنهاد سازمان زندان‌ها و تأثیر دادستان یا دادیار ناظر.
هـ) مدت آزادی مشروط
مدت آزادی مشروط به تشخیص دادگاه کمتر از یکسال و زیادتر از پنج سال نخواهد بود.
در لایحه قانون جدید در ماده ۵۷ بیان می‌دارد: «در مورد محکومیت به حبس تعزیری دادگاه صادرکننده حکم می‌تواند در مورد محکومان به حبس بیش از ده سال پس از تحمل نصف و در سایرموارد پس از تحمل  مدت مجازات به پیشنهاد دادستان یا قاضی اجرای احکام کیفری با رعایت شرایط زیر حکم به آزادی مشروط صادر کند:
۱- محکوم در مدت اجرای مجازات مستمراً از خود حسن اخلاق و رفتار نشان داده باشد.
۲- حالات و رفتار محکوم نشان دهد که پس از آزادی دیگر مرتکب جرم نخواهد شد.
۳- به تشخیص دادگاه تا آنجا استطاعت دارد ضرر و زیان مورد حکم یا مورد موافقت مدعی خصوصی را بپردازد یا قراری برای پرداخت آن ترتیب دهد.
۴- محکوم سابقاً از آزادی مشروط استفاده نکرده باشد.
مدت آزادی مشروط شامل بقیه مدت مجازات خواهد بود لکن دادگاه می‌تواند مدت آن را تغییر دهد و در هر حال نمی‌تواند کمتر از یک سال و بیشتر از ۵ سال باشد جز مواردی که بقیه مدت کمتر از یکسال باشد که در این صورت مدت آزادی مشروط معادل بقیه مدت حبس خواهد بود. دادگاه می‌تواند با توجه به اوضاع و احوال وقوع جرم و خصوصیات روانی و شخصیت محکوم، او را در مدت آزادی مشروط، به اجرا دستور یا دستورهای مندرج در تعویق صدور حکم، ملزم کند. دادگاه دستور یا دستورهای مذکور و آثار عدم تبعیت از آن‌ها ونیز آثار ارتکاب جرم جدید را در حکم خود قید و به محکوم تفهیم می‌کند.
هرگاه محکوم در مدت آزادی مشروط بدون غرر موجه از دستور یا دستورهای دادگاه تبعیت نکند، برای بار اول یک یا دو سال به مدت آزادی مشروط افزوده می‌شود. در صورت تکرار یا ارتکاب یکی از جرایم عمدی موجب حد قصاص، دیه یا تعزیر تا درجه هفت علاوه بر مجازات جرم جدید، بقیه مدت محکومیت نیز به اجرا درمی‌آید، در غیر این صورت آزادی او قطعی می‌شود.
جرم تهدید از جمله جرایم تعزیری است پس می‌توان مرتکب جرم تهدید از آزادی مشروط در صورت دارا بودن شرایط استفاده کند.

۲- تعلیق مجازات

با توجه به یکی از اهداف مهم مجازات‌ها که اصلاح مجرم و پذیرش مجدد او در جامعه است متفکران در مسائل حقوقی بدین نتیجه رسیده‌اند که در برخی از موارد نسبت به بعضی بزهکاران بهتر آن است که اجرای مجازات با شرایطی معلق گردد و برای ایجاد این مبنا و حقوقی دلایل زیر را در جهت استدلال به نفع این تأسیس حقوقی ارائه می‌دهند.
اولاً: تعلیق کیفر به نفع مرتکب جرم است زیرا هرچند با حکم محکومیت مجرم را متوجه خطری که در جامعه ایجاد کرده است می‌کنند و او را به مجازات محکوم می‌سازند. ولی به بزهکار فرصت داده می‌شود تا در ترمیم و جبران عمل خود بکوشد و در عین حال بداند که جامعه درصدد انتقام گرفتن از او نیست و پیش از آنکه با اجرای مجازات تنبیهش کنند اصلاح او مد نظر است، با این فرض مرتکب جرم به واسطه انجام بزه دچار از هم پاشیدگی شغلی و اغتشاش زندگی نخواهد شد و به دستگاه قضایی به عنوان قوه‌ای حاکم که مصالح او را مورد توجه قرار نمی‌دهد نخواهد نگریست و نسبت به قانون و مجریان آن احساس همبستگی عاطفی بیشتری خواهد کرد و در اصطلاح خود و بازگشت به جامعه خواهد کوشید و از تحمل عواقب مجازات و به خصوص از زندان با مشکلات جسمی و روانی و عاطفی آن دور خواهد بود.
ثانیاً: تعلیق کیفر به نفع جامعه نیز هست. زیرا غالباً از این تأسیس حقوقی وقتی استفاده می‌کنند که جرایم شدید نیستند و شخص بزهکار نیز داخل در عناوین مجرم حرفه‌ای یا مجرم به عادت و خطرناک قرار نمی‌گیرد و در نتیجه جامعه که از مجازات این گونه بزهکاران طرفی نخواهد بست، مخارج نگهداری آن‌ها را تحمل نخواهد کرد و به علاوه از نیروی فراوان این گروه از بزهکاران نیز بی‌نصیب نخواهد ماند، ضمن اینکه از تراکم محکومان در زندان‌ها جلوگیری به عمل می‌آید.
با توجه به مطالب بالا می‌توان گفت که تحقیق اجرای مجازات تحت تأثیر جرم‌شناسی معاصر و توجه به تربیت افراد بشر، که بیشتر به سوی خیر و نیکویی گرایش دارند تا شر و بدی، در قانونگذاری‌های مختلف مورد عنایت قرار گرفته است، منتها در برخی از کشورها برخورد با تعلیق به دو شکل ساده و آزمایشی است که در نوع اول محکوم تحت مراقبت و کنترل مقامات قضایی و اداره زندان نخواهد بود و در نوع دوم برعکس، محکوم دوران آزمایشی با مراقبت را طی خواهد کرد.
سابقه تاریخی تعلیق در قوانین جزایی ایران
قانون مجازات ۱۳۰۴ مواد ۴۷ تا ۵۰ خود را به تعلیق اختصاص داده بود که مجدداً موارد تعلیق در امور جنحه را قانون مصوب ۱۳۰۷ تعیین کرد ولی به دلیل عدم تکافوی نیازها در سال ۱۳۴۶ قانون تعلیق اجرای مجازات به تصویب مجلس شورای ملی وقت رسید. طبق ماده ۱ این قانون: در کلیه محکومیت‌های به حبس جنحه‌ای و یا غرامت (جزای نقدی) و یا به هر دو مجازات که از ارتکاب جنحه یا جنایتی باشد که مجازات آن قانوناً از حبس جنایی درجه ۲ مقصود حبس از ۲ تا ۱۰ سال است شدیدتر نباشد. دادگاه می‌تواند با احراز شرایطی که قانون در بندهای الف تا دال و مواد مختلف خود پیش‌بینی کرده بود اجرای حکم مجازات را برای مدت ۲ تا ۵ سال ضمن حکم محکومیت متعلق نماید. قانون ۱۳۴۶ اجرای برخی احکام جزایی را قابل تعلیق نمی‌دانست که عبارت بودند از:
۱- احکام حبس بیش از یکسال

2. 2. مجازات متخلفین از قوانین دارویی و غذایی، آرایشی و بهداشتی

2. 2. مجازات کسانی که به وارد کردن و ساختن مواد مخدر اقدام و یا به نحوی از انحا برای مرتکبین اعمال مذکور تسهیل وسایل می‌نمودند.

2. 2. مجازات کسانی که به جرم اختلاس یا انتشار یا جعل و یا استفاده از سند مجعول محکوم می‌شوند.

همچنین تحقیق درباره کسانی که مرتکب چند جنحه مهم یا جنایت می‌شدند و با رعایت تعدد جرم محکوم می‌گردیدند، قابل اجرا نبود. در محکومیت به حبس و غرامت فقط حبس قابل تعلیق بود و تعلیق اثری در حقوق مدعیان خصوصی نداشت و بالاخره حکم مورد تعلیق در مدت قانونی قابل پژوهش و فرجام بود و شرایط محکوم علیه و تکالیف دادگاه – دادستان و ضمانت اجرای عدم دستورهای دادگاه در مدت تعلیق تقریباً به همان ترتیب در قوانین ۱۳۶۱ و ۱۳۷۰ آمده است.
در سال ۱۳۶۱ با تغییر قوانین مقررات تعلیق تقلیدی بود از قانون ۱۳۴۶، اما به دلایل شرعی و عدم امکان تعلیق در برخی از مجازات‌ها مانند حدود، تنها در محکومیت تعزیری و البته نه همه محکومیت‌ها تعلیق پذیرفته شد و ماده طولانی ۴۰ قانون ۱۳۶۱ و با ۱۱ تبصره‌ی آن به تعلیق تعلق گرفت و این مبنا و در قالب ماده ۴۰ تا سال ۱۳۷۰ ادامه پیدا کرد.
تعلیق اجرای مجازات در ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی بیان شده است و به معنی متوقف ساختن اجرای مجازات مجرمی است که به کیفرهای تعزیری یا بازدارنده محکوم شده است در مدت معین تا چنانچه در آن مدت مرتکب جرایم خاص مقرر در ماده ۲۵ ق.م.ا نگردید یا از دستورات مراقبتی دادگاه سرپیچی ننمود محکومیت کیفری وی زدوده می‌شود. این تأسیس حقوقی نیز که از حقوق غربی به حقوق ما وارد شده است یکی دیگر از ابزارهای اصل فردی کردن مجازات‌ها می‌باشد و امروزه بهترین جایگزین مجازات حبس تلقی می‌گردد.
این تأسیس حقوقی فقط شامل جرایم مستوجب تعزیر یا مجازات‌های بازدارنده می‌شود و حدود و قصاص و دیات منصرف از این می‌باشد. پس ملاک تعلیق، نوع جرم ارتکابی است نه مجازات. علی‌الاصول تعلیق شامل اقدامات تأمینی نمی‌شود چون این اقدامات به منظور مقابله با حالت خطرناک می‌باشد و تعلیق آن منطقی نیست ولی به نظر می‌رسد با توجه به عمومیت ماده ۲۵ ق.م.ا. مبنی بر تعلیق اقدامات تامینی و تربیتی نباشد.
شرط اعطای تعلیق نداشتن سابقه‌ی محکومیت قطعی به اتهام یکی از جرایم مندرج در ماده ۲۵ ق.م.ا. است. بر اساس این ماده شرط تعلیق محکومیت قطعی است نه اجرای مجازات. اگر محکومیت‌های قطعی از نوع موارد ماده ۲۵ ق.م.ا. به جهتی از جهات قانونی مثل عفو عمومی یا آزادی مشروط زایل گردد به نظر می‌رسد به لحاظ زوال محکومیت سایق، سابقه‌ای برای بزهکار منظور نیست لذا احکام تعلیق در این موارد قابل اجراست ولی اگر عفو از نوع خصوصی باشد (عفو رهبری) چون سابقه‌ی کیفری را زایل نمی‌کند لذا اعمال تعلیق در چنین مواردی ممکن نیست.
شرط دیگر اعطای تعلیق این است که، دادگاه اجرای تمام یا قسمتی از مجازات را مناسب نداند. هرچند تعلیق قسمتی از مجازات با فلسفه‌ تعلیق که مجازات نشدن بزهکار است مغایر است ولی به لحاظ اجازه‌ی قانونی چاره‌ای جز اعمال تعلیق نسبت به قسمتی از مجازات نیست. پس قاضی باید وضع اجتماعی بزهکار و اوضاع و احوالی که موجب ارتکاب جرم گردیده است را در تعلیق مورد لحاظ قرار دهد. با این وجود تعلیق مجازات حق بزهکار نیست چون قاضی در اعمال آن مختار است.
چنانچه مجازات تکمیلی یا تتمیمی در جرایم تعزیری به ضمیمه مجازات اصلی مورد حکم قرار گیرد، باز هم با احراز شرایط تعلیق اجرای مجازات، مجازات‌های مورد بحث نیز مورد حکم تعلیق اجرای مجازات قرار می‌گیرند.^[۹۹]
تعلیق ممکن است به صورت ساده باشد که در این صورت دادگاه ضمن تعلیق دستوراتی هم مقرر می‌دارد و مجرم را مکلف به رعایت آن دستورات می‌کند. مصادیق این دستورات در ماده ۲۹ ق.م.ا. هنگام صدور قرار تعلیق آثار عدم تبعیت از دستورهای صادره را صریحاً باید در حکم متد کند و همچنین باید به مجرم تذکر دهد که اگر در مدت تعلیق مرتکب یکی از جرایم مندرج در ماده ۲۵ ق.م.ا (نه هر جرمی) شود علاوه بر مجازات‌های جرم اخیر مجازات معلق نیز درباره او اجرا می‌شود.
تعلیق اجرای مجازات به صورت قرار و باید ضمن صدور حکم صورت گیرد.
مدت تعلیق بر اساس ماده ۲۵ ق.م.ا. بین ۲ تا ۵ سال است. این مدت فقط در یک مورد قابل تغییر است و آن هم زمانی است که بزهکار دستورات دادگاه (مندرج در ماده ۲۹ ق.م.ا) را رعایت ننماید که در این صورت برحسب درخواست دادستان البته پس از ثبوت مورد در دادگاه صادر کننده حکم تعلیق برای بار اول به مدت تعلیق مجازات او یک سال تا دو سال افزوده می‌شود و برای بار دوم حکم تعلیق لغو و مجازات معلق به موقع اجرا گذاشته خواهد شد. در افزایش مدت تعلیق قاضی نمی‌تواند از ۵ سال که حداکثر مدت است فراتر رود.
دادگاه باید حکم تعلیق را مستدل نماید یعنی جهات و موجبات تعلیق و دستوراتی که باید حکم تعلیق را مستدل نماید یعنی جهات و موجبات تعلیق و دستوراتی که باید محکوم علیه در مدت تعلیق از آن تبعیت نماید در حکم تصریح نماید و مجرمی که اجرای حکم مجازات حبس او تماماً معلق شده باشد.
اگر در بازداشت باشد به دستور دادگاه فوراً آزاد می‌گردد. در اینجا نیازی به قطعی شدن حکم نیست لازم به ذکر نیست لازم به ذکر است مجازات جرم نقدی اگر تنها باشد قابل تعلیق است و اگر با سایر مجازات همراه باشد قابل تعلیق نیست (ماده ۲۶ ق.م.ا).
تعلیق مجازات شامل مجازات تبعی و تتمیی نیز خواهد بود مگر این که مجازات‌های تتمیی عنوان اقدام تأمینی داشته باشد.
تعلیق اجرای مجازات برخی جرایم ممنوع است که در ماده ۳۰ ق.م.ا. مقرر شده‌اند. جرایم وارد کردن و یا ساختن و یا فروش مواد مخدر و معاونین این جرایم مجازات‌هایی قابل تعلیق نیستند (در این مورد به خرید مواد مخدر اشاره نکرده و فقط فروش را گفته است).

ه- فرضیات
۱- حقوق بین‌الملل بعضی از جدایی طلبیها را مشروع میداند و مبنای آن بدون تردید حق تعیین سرنوشت میباشد.
۲- جدایی طلبان با شرایطی استحقاق جدایی از دولت مرکزی را دارند.
۳- جدائی چاره سازتنهادر شرایط بسیار استثنائی ان هم در مواردی که نقض سیستماتیک حقوق بشر و اقدامات تبعیض آمیز خشونت بار به صورت مداوم علیه مردم ارتکاب مییابد، قابل قبول است.
ٍو- اهداف تحقیق
این تحقیق در پی یافتن رویکرد حقوقی در حقوق بین‌الملل معاصر مرتبط با موضوع جدایی طلبی است. این رویکردها میتواند از حوزه های مختلفی از حقوق بین‌الملل شامل حقوق بشر، حقوق مخاصمات مسلحانه، حقوق بین‌الملل معاهدات، حقوق بین‌الملل عرفی، حقوق جانشینی و غیره استخراج شده و با یکدیگر سنجیده شود. تا بتوان سرفصلی تحت عنوان جدایی طلبی در حقوق بین‌الملل را به نظم کشید. در نهایت این وظیفه کمک خواهد کرد تا خلاء آشکار موجود در رابطه با مسائل جدایی طلبی تا حدی پر شده و شاید قدمی باشد برای کوشش های بیشتر جهت نظاممند کردن این پدیده ی سیاسی و حقوقی در حقوق بین‌الملل معاصر.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

ح- تقسیم مطالب و ساختار تحقیق
این تحقیق به دو فصل تقسیم گردیده است. فصل اول آن کلیات شامل: مفهوم حق تعیین سرنوشت و ابعاد حقوقی آن، موارد کاربرد حق تعیین سرنوشت خارجی، گذر تاریخی حق تعیین سرنوشت وتجزیه‌طلبی، ارتباط حق تعیین سرنوشت وتجزیه طلبی، حیطه اعمال حق تعیین سرنوشت در حقوق بین‌الملل میباشد. در فصل دوم مشروعیت وعدم مشروعیت تجزیه‌طلبی، شامل: مبانی حقوقی و فلسفی تجزیه‌طلبی، تئوری جدائی جبرانی(چاره ساز) و شرایط اجرای آن و در نهایت رویکرد نوین حقوقبین‌الملل در خصوص تجزیه‌طلبی با تأکید بر آرای دیوان عالی کانادا در پرونده جدایی کبک، کوزوو، ابخازی واوستیای جنوبی، جنوب سودان، رویه وواکنش جامعه بین‌المللی در این رابطه مورد تحلیل قرار میگیرد. در پایان جمعبندی مختصری در خصوص مباحث عنوان شده، ارائه خواهد شد.
فصل اول
کلیات (تعاریف و مفاهیم)
تعریف مفاهیم
در این تحقیق به تعریف مفاهیمی اشاره خواهد شدکه فهم حقوقی آنها پیش از نوشتار ضروری است.
استقلال: اعلامیه حقوق و وظایف دولتها که در سال ۱۹۴۹ توسط کمیسیون حقوق بین‌الملل تهیه شد، استقلال را به عنوان «اهلیت یک دولت برای تأمین رفاه و توسعه خود به دور از سلطه دیگر دولتها مشروط بر آنکه حقوق مشروع آنها را تضعیف یا نقض نکند» تعریف کرده است .
حاکمیت: حاکمیت به معنی قدرت برتر، قدرت مافوق و قدرت مطلق و انحصاری هر کشور است در نظام بین‌المللی نیز حاکمیت به معنای عدم وابستگی به قدرت دیگر است.
شناسایی: روش و تشریفاتی است که به طور سنتی از قرن هجدهم به بعد در روابط بین‌المللی معمول گردیده و آن، به