1. Congruent proceedings. ↑

    1. Any court other than the court first seised. ↑

      1. در بند ۱ ماده ۲۲۱ اصول الی مقرر شد است : در صورتی که طرفین تمامی دعاوی یکسان باشند، دعوا باید در دادگاهی که در آن برای اولین بار مشغول به دادرسی شده است، صورت گیرد و درصورتی که طرفین دعوا یکسان نباشند، قضیه باید در دادگاهی که برای اولین بار، به مسئله ای(دعوایی) که طرف ثابت در آن بوده است، مشغول شده، پیگیری شود.اصول تلفیقی به طرز دیگری ‌به این امر پرداخته است، ‌به این صورت که درماده ۲۰۷ بند ۱ ابراز داشته در صورتی که خواهان، دعاوی متعددی را علیه خوانده مطرح کند، دادگاه به شرط اینکه دعاوی با هم ارتباط زیادی داشته باشند، می‌تواند تواماً به همه رسیدگی کند، البته در صورتی که مسئله راجع به نقض باشد، دادگاه هر کشور فقط درمحدوده آن کشور است که صلاحیت قضایی خواهد داشت. ↑

    1. Same cause of action. ↑

    1. حسب آنچه د ربند ۴ ماده ۲۱۳ اصول تلفیقی ذکر شده است دادگاه درصورتی مشغول به قضیه می شود که نوشتهایی که به وسیله آن دادرسی شروع می شود به دادگاه تحویل شود؛ البته این امر در صورتی است که خواهان از اقدامی که برای اخطار به خوانده لازم است امتناع نکرده باشد و البته در صورتی که به سازمان هایی مهیای رسانیدن آن به دادگاه هستند تحویل داده شده باشد این تاریخ ملاک شروع دادرسی است.در بند ۴ ماده ۲۲۱ اصول الی ابراز داشته که دادگاهی برای اولین بار مشغول به دادرسی می‌گردد که:

      ۱-سند(دادخواست یا هر چیز در حکم آن) شروع کننده دادرسی به وسیله دادگاه ثبت شده باشد، ‌به این شرط که خواهان گام های بعدی را برای ابلاغ و اطلاع به خوانده بردارد.

      ۲- در صورتی که دادخواست در دادگاه ثبت نشده باشد اما به ارگان هایی که برای این کار درنظر گرفته شده است(مانند پست )تحویل شده باشد. ↑

    1. Document is lodged with the court. ↑

    1. ECJ, Case C-351/89, Overseas Union Insurance et al. v. New Hampshire Insurance Company [1991] ECR I- 3317, paras. 12-17. ↑

    1. ECJ, Case 144/86, GubischMachinenfabrikv. Palumbo [1987] ECR 4861, para. 13. ↑

    1. مقصودی رضا، شروط صلاحیت قضایی در حقوق بین الملل خصوصی، پژوهشنامه حقوق کیفری، زمستان ۱۳۸۹ شماره ۲، از ۱۴۳ تا ۱۶۴، صفحه۱۶۰ ↑

    1. حسب آنچه در بند ۲ ماده ۲۱۳ اصول تلفیقی آمده است :دادگاه ها باید از پذیرش دعاوی مشابهِ دعوایی که در دادگاه صلاحیت دار اقامه شده و بعداًنیز رایش قابل اجراست،خودداری نمایند . در بند ۳ هم ‌به این مورد اشاره داشته است که درصورتی که دادرسی در دادگاهی که برای بار اول مشغول به قضیه شده است، دارای اطاله دادرسی غیر معقول و غیر معمول باشد سایر دادگاه ها می‌توانند دادرسی خود را از سر بگیرند. ↑

    1. در اصول الی از سطح به مراتب بالاتری از قواعد راجع به مشارکت دادگاه ها، نسب به آنچه در سایر اصول وجود دارد استفاده شده است،دربند ۱ ماده ۲۲۲ اصول الی ذکر شده است که دادگاه می‌تواند بنا به شرایط موضوع،‌در مورد اینکه به هماهنگی، تعاون و تجمیع نیاز است،تصمیم گیرد،و معیار های این چنین تصمیمی را از این قرار دانسته است :توجه به اثر و فایده ای که در متمرکز و یکی کردن دعاوی به دست می‌آید.هزینه دادرسی که ممکن است در صورت عدم ادغام دعاوی حاصل شود، مدت زمانی که برای حل دعاوی لازم است،احتمال صدور آرای متعارض در صورتی که دعاوی ادغام نشود. دربند ۲ همین ماده ‌به این امر اشاره شده است که در صورتی که دادگاه بعد از بررسی قضیه، به لزوم هماهنگی بین قضایا پی برد، باید طرفین را دعوت نماید تا سایر دعاوی را که دادگاه برای اثر بخشی حکم،باید بدان توجه نماید، نزد همان دادگاه مطرح کنند.در بند ۳ گفته شده، در صورتی که دادگاه بعد از بررسی مورد، تعاون قضایی را لازم بداند، باید به سایر دادگاه ها ‌در مورد این امر اطلاع رسانی نماید،دربند ۴ همین ماده هم اذعان شده که در صورتی که دادگاه تجمیع تمامی موضوعات را لازم بداندبرای پی بردن به دادگاهی که باید به همه موارد رسیدگی کند باید به معیارهایی توجه کنند :دادگاهی که نزدیک ترین ارتبط را با قضیه دارد و….که در بند ۵ گفته است که درمورد مسئله تعاون و تحکیم باید در یک برنامه زمانی تصمیم گرفته شود. ↑

    1. Vodav. Cordis Corp., 476 F.3d 887 (Fed. Cir. 2007). ↑

    1. James J. Fawcett paul torremans ,OP.CIT ,p6-36. ↑

    1. Kono, Toshiyuki and Jurcys, Paulius, General Report (Intellectual Property and Private International Law) (May 1, 2012)p15. Available at SSRN: http://ssrn.com/abstract=1985472. ↑

    1. الماسی، نجاد علی، اجرای قانون خارجی در دادگاه های داخلی، مجله مجتمع عالی آموزشی قم،تابستان ۱۳۷۸، شماره ۲،صفحات ۳۷ تا ۶۰، صفحه ۴۱٫ ↑

    1. همان، صفحه ۴۲٫ ↑

    1. Peukert,Alexander,TerritorialityandExtraterritorialityinIntellectualPropertyLaw. BEYOND TERRITORIALITY: TRANSNATIONAL LEGAL AUTHORITY IN AN AGE OF GLOBALIZATION, Gunther Handl& Joachim Zekoll, eds., Queen Mary Studies in International Law, Brill Academic Publishing, Leiden/Boston, 2011.page12 Available at SSRN: http://ssrn.com/abstract=1592263 ↑

    1. Ibid, page12. ↑

    1. خمامی زاده، فرهاد، تعارض قوانین – تعریف و جایابی عامل عامل ارتباط، مجله الهیات و حقوق، تابستات ۱۳۸۷ شماره ۲۸، از صفحه ۳۷ تا ۵۶، صفحه ۵۰ ↑

    1. Nation-state. ↑

    1. Von Savigny. ↑

    1. characterize (qualifier) ↑

    1. Paul Edward Geller, op.cit,p2,3. ↑

    1. خمامی زاده، فرهاد، پیشین، صفحه ۳۷٫ ↑

    1. Inbound regulation. ↑

    1. Outbound. ↑

    1. Peukert, Alexander,op.cit, page14. ↑

    1. true conflict. ↑

    1. PAUL EDWARD GELLER, CONFLICTS OF LAWS IN COPYRIGHT CASES: INFRINGEMENT AND OWNERSHIP ISSUES, Journal of the Copyright Society of the USA, Vol. 51, p. 315-393, 2004, page321 ↑

    1. PAUL EDWARD GELLER, CONFLICTS OF LAWS IN COPYRIGHT CASES: INFRINGEMENT AND OWNERSHIP ISSUES, Journal of the Copyright Society of the USA, Vol. 51, p. 315-393, 2004, page323 ↑

    1. خمامی زاده، فرهاد، پیشین، صفحه ۳۹٫ ↑

    1. Lexfori ↑

    1. Oxford dictionary of law , FIFTH EDITION , page 287 lexfori[Latin] The law of the forum. In private international law, the law of theforum governs matters of procedure, the mode of trial, most matters relating To evidence, the nature of the remedy available, and most matters of limitation ofactions based on time bars ↑

    1. الماسی، نجاد علی، پیشین، صفحه ۴۴و۴۵٫ ↑

    1. root copy ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت