آیت الله بهجت:
ولی اگر به قصد قربت وضو بگیرد و قصد دیگری مثل خنک شدن تابع قصد وضو باشد اشکال ندارد.
آیت الله مکارم:
آن است که وضو را به قصد قربت یعنی برای خدا انجام دهد، بنا براین اگر به قصد ریا و خودنمایی یا برای خنک شدن بدن و مانند آن بگیرد باطل است، ولی اگر تصمیم قطعی دارد که برای اطاعت فرمان خدا وضو بگیرد در ضمن می داند خنک هم می شود، ضرری ندارد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

آیت الله بهجت: مسأله ۲۸۵؛
لازم نیست نیت وضو را به زبان بگوید یا از قلب خود بگذراند ولی باید در تمام وضو متوجه باشد که وضو می گیرد، به طوری که اگر از او بپرسند: چه می کنی؟ بگوید: وضو می گیرم.
شرط نهم: ترتیب
آنکه وضو را به ترتیبی که قبلا گفته شد به جا آورد، یعنی، اول صورت و بعد دست راست و بعد دست چپ را بشوید و بعد از آن سر و بعد پاها را مسح نماید و باید پای راست را پیش از پای چپ مسح کند و اگر به این ترتیب وضو نگیرد باطل است.
آیت الله سیتانی:
و احتیاط مستحب آن است که هر دو پا را با هم مسح نکند، بلکه پای چپ را بعد از پای راست مسح کند.
آیت الله بهجت:
و اگر به ترتیب وضو نگیرد، باطل است و در مسح دو پا احتیاط مستحب آن است که مسح پای راست را با دست راست بر مسح پای چپ با دست چپ مقدم بدارد.
آیت الله گلپایگانی، اراکی:
باید پای چپ را پیش از پای راست مسح نکند …
آیت الله خوئی، وحید:
بنا بر احتیاط واجب پای چپ را بعد از پای راست مسح کند …
آیت الله مکارم:
بنا بر احتیاط پای چپ را پیش از پای راست مسح نکند.
شرط دهم: موالات؛ آنکه کارهای وضو را پشت سر هم انجام دهد.
آیت الله مکارم:
اینکه کارهای وضو را چنان بجا آورد که بگویند پشت سر هم انجام می دهد و اگر چنین کند وضوی او صحیح است، هر چند بر اثر گرمی هوا و وزش باد اعضای سابق خشک شده باشد، مثلا موقعیکه می خواهد دست راست را بشوید صورت او خشک شود، ولی اگر طوری انجام دهد که پشت سر هم نباشد وضوی او باطل است، هر چند بر اثر سردی هوا اعضای قبل خشک نشده باشد.
آیت الله گلپایگانی، صافی:
و اگر فقط رطوبت یکی از جاهایی که جلوتر شسته یا مسح کرده خشک شده باشد، مثلا موقعیکه می خواهد دست چپ را بشوید رطوبت دست راست یا رطوبت صورت خشک شده باشد، احتیاط واجب(صافی؛ احتیاط مستحب) آن است که به این وضوء اکتفا نکند.
آیت الله اراکی، فاضل:
احتیاط واجب آن است (فاضل: بهتر آن است) که دوباره وضو بگیرد.
آیت الله بهجت:
احتیاط واجب آن است که وضو را باطل کند و از سر بگیرد.
شرط یازدهم: مباشرت
آن که شستن صورت و دستها و مسح سر و پاها را خود انسان انجام دهد و اگر دیگری او را وضو دهد یا در رساندن آب به صورت و دستها و مسح سر و پاها به او کمک نماید، وضو باطل است.
آیت الله زنجانی:
و کمک کردن در مقدمات وضو مکروه است، بنابراین اگر کسی آب در کف دست انسان بریزد و انسان با آن آب وضو بگیرد وضو باطل نیست.
آیت الله بهجت:
و منظور، کمک در اصل شستن و مسح کردن است، ولی اگر در مقدمات اینها کمک بگیرد مثل اینکه دیگری آب را به صورت او بریزد ولی شخص، خودش صورت را بشوید مانعی ندارد.
آیت الله مکارم:
… ولی کمک در مقدمات وضو اشکال ندارد.
آیت الله بهجت: مسأله ۲۹۰؛
کسی که نمی تواند وضو بگیرد باید نایب بگیرد که او را وضو دهد، و چنانچه مزد هم بخواهد، در صورتی که بتواند باید بدهد، ولی باید خود او نیت وضو کند و با دست خود مسح نماید؛ و اگر نمی تواند، باید نایبش دست او را بگیرد و به جای او مسح بکشد و اگر این هم ممکن نیست باید از دست او رطوبت بگیرند و با آن رطوبت، سر و پای او را مسح کنند و احوط این است که تیمم هم بنماید، اگر در تیمم کردن محذوری نبوده یا محذور کمتری باشد.
شرط دوازدهم: استعمال آب ضرر نداشته باشد.
کسی که می ترسد که اگر وضو بگیرد، مریض شود یا اگر آب را به مصرف وضو برساند تشنه بماند نباید وضو بگیرد. ولی اگر نداند که آب برای او ضرر دارد و وضو بگیرد و بعد بفهمد که ضرر داشته، وضویش صحیح است، اگر چه احتیاط مستحب آن است که با آن وضو نماز نخواند و تیمم کند و چنانچه با آن وضو نماز خوانده دوباره آن را اعاده نماید.
آیت الله سیتانی:
وظیفه ندارد که وضو بگیرد …
آیت الله فاضل:
چنانچه وضو بگیرد، وضویش بنا بر احتیاط واجب باطل است …
آیت الله نوری:
احتیاط واجب آن است که تیمم کند و با آن وضو نماز نخواند و اگر با آن وضو نمازی بجا آورده، دوباره آن را انجام دهد.
آیت الله مکارم:
اگر خوف ضرر دارد، یا می ترسد اگر آب را به مصرف وضو برساند تشنه بماند، باید تیمم کند. هرگاه وضو بگیرد بعد بفهمد آب برای او ضرر داشته، وضوی او صحیح است.
آیت الله بهجت:
و ترس از استعمال آب نداشته باشد و وضو بگیرد، اگر چه بعد بفهمد ضرر داشته وضوی او صحیح است. و اگر ترس ضرر را داشت ولی به امید ضرر نداشتن، وضو گرفت و بعد فهمید ضرر نداشته، وضویش صحیح است.
شرط سیزدهم: در اعضای وضو مانعی از رسیدن آب نباشد.