لی^[۹۴] و بانگ^[۹۵] (۲۰۱۴)، در مطالعه­ ای به بررسی « آزمون علاقه و عزت نفس به عنوان پیش­بین­های پیشرفت تحصیلی و خودتنظیمی یادگیری» در دانش ­آموزان مقطع متوسطه کشور کره جنوبی پرداختند. این پژوهش این موضوع را ارزیابی نمود که آیا علاقه شخصی که یک متغیر انگیزشی کارآمد است،

می ­تواند خودتنظیمی و موفقیت تحصیلی را پیش ­بینی کند. نتایج نشان داد که : عزت نفس موجب
پیش ­بینی خودتنظیمی شده است اما فقط در شرایطی که اهداف درجه­بندی خودتنظیمی ده واسطه این ارتباط شده باشند. علاقه شخصی می‌تواند پیش ­بینی کننده خوبی برای خودتنظیمی باشد. هم­چنین موفقیت را پیش ­بینی می­ کند. اما تنها در شرایطی که خودتنظیمی واسطه­ای برای این ارتباط باشد.

رابطه بین خودپنداره تحصیلی، انگیزش درونی، اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پرستاری، عنوان پژوهشی بود که در سال ۲۰۱۴ توسط رابیا خالیلا^[۹۶] در اسرائیل انجام شد. این پژوهش روی ۱۷۰ نفر از دانشجویان پرستاری در کالجی در شمال اسرائیل انجام شد. انگیزش تحصیلی خودپنداره تحصیلی و اضطراب امتحان با بهره گرفتن از پرسشنامه اندازه ­گیری شدند. نتایج نشان داد که خودپنداره مثبت به­ طور مستقیم با پیشرفت تحصیلی ارتباط دارد. اضطراب امتحان و انگیزش درونی نقش واسطه ­ای در ارتباط میان خودپنداره و پیشرفت تحصیلی داشتند. هم­چنین انگیزش به­ طور معناداری اثرات منفی اضطراب امتحان بر پیشرفت تحصیلی را تعدیل می­ کند و اثر مثبت بر آن دارد.

پژوهشی توسط ادریم- ککلیک^[۹۷] و ککلیک (۲۰۱۳)، تحت عنوان «عوامل ساختاری مقیاس جهت‌یابی اهداف پیشرفت ۲×۲ (AGOS) در دانش‌آموزان دبیرستانی» با هدف بررسی توانایی(AGOS) در ارزیابی اهداف پیشرفت در دانش ­آموزان دبیرستانی انجام شد. در این تحقیق ۴۶۵ دانش‌آموز دبیرستانی از شهر آنکارای‌ ترکیه شرکت داشتند. ضریب همبستگی این تحقیق با بهره گرفتن از آلفای کرونباخ محاسبه شد.‌ این تحقیق نشان داد که ۴ عامل ساختاری جهت‌یابی اهداف پیشرفت عبارتند از: ۱- هدف‌ تبحری
۲- اجتنابی- ‌تبحری ۳- هدف عملکردی ۴- اجتنابی- عملکردی. نتایج این تحقیق نشان داد که AGOS توانایی ارزیابی اهداف پیشرفت را در دانش‌آموزان دبیرستانی دارد.

در ترکیه پژوهشی با عنوان «راهبردهای یادگیری مبتنی بر خودتنظیمی و ادراک خودکارآمدی به عنوان پیش­بین­های موفقیت در ریاضیات مردان و زنان » توسط آلتون و اردن^[۹۸] (۲۰۱۳) انجام شد. این پژوهش با هدف شناسایی این­که آیا موفقیت­های محاسباتی و ریاضیاتی در شرایط خودتنظیمی و ادراک خودکارآمدی می ­توانند مؤثر واقع شوند یا خیر و این­که آیا ادراک خودکارآمدی میان دو جنس دختر و پسر متفاوت است یا خیر انجام شد. نتایج نشان داد که قدرت فراشناختی خودتنظیمی، مقررات زمانی و محیط مطالعاتی در ادراک خودکارآمدی مؤثر هستند و به­عنوان فاکتورهای معنادار در تشریح دستاوردهای ریاضی می ­توانند مؤثر واقع شوند. هم­چنین مشخص شد که تفاوت معناداری میان دو جنس از نظر کاربرد و مزایای این راهبردها وجود دارد.

اکیف^[۹۹] و لیننبرک-گارسیا^[۱۰۰] (۲۰۱۳)، در آمریکا پژوهشی با عنوان « نقش علاقه در بهینه­ سازی عملکرد و خودتنظیمی » انجام دادند. نتایج نشان داد که سطوح بالای عملکرد و منابع خودتنظیمی در سطح بهینه با علاقه مرتبط با خلق و مفهوم شخصی در ارتباط است.

پژوهشی توسط نرگس باباخانی(۲۰۱۳)، تحت عنوان «رابطه میان مدل پنج عاملی شخصیت، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه ­های آزاد اسلامی»، در ایران انجام شد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی با هدف بررسی ارتباط بین صفات شخصیت، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با دستاوردهای تحصیلی دانشجویان ‌می‌باشد. آزمودنی­ها به­ صورت نمونه­برداری خوشه­ای چندمرحله­ای تصادفی از میان ۱۵۷ نفر (۷۱ دختر و ۸۶ پسر) از دانشجویان دانشگاه ­های آزاد اسلامی حوزه ­های ۸ و ۱۲ انتخاب شدند. از پرسشنامه ­های (NEO-FFI) و (MSLQ) برای جمع ­آوری داده ­های پژوهش استفاده شد. تحلیل نتایج توسط رگرسیون چندگانه وآزمون تحلیل واریانس(ANOVA) نشان داد که صفات شخصیت (به جز روان­رنجوری ) رابطه مستقیم معنادار با پیشرفت تحصیلی دارد. همچنین نتایج نشان داد که صفات شخصیت و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی می ­توانند تا ۳۸% از تغییرات پیشرفت تحصیلی را پیش ­بینی کند. متغیر راهبردهای یادگیری خودتنظیم بسیار موثرتر از صفات شخصیت در پیش ­بینی پیشرفت تحصیلی نشان داده شد. (۳۵% در مقابل ۱۳%). هم­چنین نتایج نشان داد که هیچ اختلاف معناداری میان صفات شخصیت دختران و پسران و راهبردهای خودتنظیمی یادگیری آن­ها وجود ندارد، اما پیشرفت تحصیلی پسران با امتیاز بالاتر دارای نسبت معناداری بوده است.

«مطالعه بین فرهنگی پیش­بین­های دوره آمادگی رفتاری: انگیزش یادگیری، پیشرفت تحصیلی و ادراک خودکارآمدی» عنوان پژوهشی بود که در سال ۲۰۱۳ در کره جنوبی توسط چوی و کیم^[۱۰۱] انجام شد. هدف از انجام این پژوهش شناخت فاکتورهای مهم در دوره آمادگی رفتاری در زمینه مهمان­داری و آموزش توریسم بود. نمونه مورد بررسی ۱۸۸ دانشجوی آمریکایی و ۲۳۴ دانشجوی کره­ای بودند که دوره ارشد مهمان­داری و صنعت توریسم را می­گذراندند. نتایج تفاوت آشکار میان دانشجویان آمریکایی و کره­ای در دوره آمادگی را نشان داد. تحلیل رگرسیون چندگانه رابطه مثبت معنادار میان انگیزش، پیشرفت تحصیلی و ادراک خودکارآمدی را در دوره آمادگی رفتاری نشان داد.

دوی^[۱۰۲]و منگانسانگ^[۱۰۳] (۲۰۱۲) از‌ اندونزی «نقش ادراک دانش‌آموز از جهت‌گیری هدف معلم و جهت‌گیری هدف دانش‌آموز به عنوان یک میانجی در اضطراب امتحانات پایانی» را بررسی کردند. نتایج این پژوهش نشان داد که در کلاسی که معلم، جهت‌گیری هدف دارد، فعالیت‌های ‌یادگیری ایجاد می‌کند، ‌بنابرین‏ پیشرفت دانش‌آموزان این کلاس قابل پیش‌بینی است. این تحقیق بر روی ۱۹۰ دانش‌آموز در ۶ سطح تحصیلی در جاکارتای ‌اندونزی انجام گرفته است. نتایج نشان داد که، جهت‌گیری هدف عملکردی به صورت مثبت و مستقیم تأثیر دارد و با جهت‌گیری هدف دانش‌آموز ارتباط غیرمستقیم دارد و در عین حال، ادراک دانش‌آموزان از جهت‌گیری هدف تسلطی و اجتنابی به صورت منفی و مستقیمی ‌تأثیر در اضطراب دانش‌آموزان دارد. همچنین نتایج این بررسی نشان داد که به کارگیری جهت‌گیری هدف تسلطی معلم در کلاس می‌تواند دانش‌آموز را با جهت‌گیری هدف سازگار کند و اضطراب آزمون را کاهش دهد.