در تقسیم بندی دیگری بیمه به دو بخش بیمه دریایی و بیمه غیردریایی تقسیم می­ شود. بیمه دریایی احتمالاً یکی از نخستین شکل­ های پوشش بیمه­ای است که شامل چهار پوشش بیمه­ای مجزاست: ۱٫ بیمه بدنه کشتی ۲٫ بیمه محموله ۳٫ هزینه حمل ۴٫ پوشش بیمه­ای که مسئولیت مالک کشتی را پوشش می­دهد. و بیمه غیردریایی به بیمه اشخاص، بیمه مسئولیت و بیمه اموال تقسیم می­ شود.

برای رسیدن به یک طبقه ­بندی مناسب، بازارهای بیمه را به پنج حوزه یعنی بیمه فردی، بیمه خانوار، بیمه کسب و کار، بیمه مزایای کارکنان و بیمه اجتماعی تقسیم کنیم

بیمه مسئولیت: بیمه مسئولیت عمومی، بیمه­گذاران را در مقابل مسئولیتی که ۱٫ در محدوده ساختمان و مستحدثات شرکت یا بنگاه خود دارند و ۲٫ مسئولیتی که ناشی از عملکرد آن ها در داخل یا خارج محدوده فعالیتشان است حمایت می­ کند (ون دربرگ و لوچه^[۵۴]، ۲۰۰۵).

۲-۱۰ انواع بازارها به لحاظ نوع مشتریان

قابلیت جذب بازار برای تولیدات شرکت بیمه از اهمیت خاصی برخوردار است، یعنی اینکه در این حالت باید خریداران و مصرف کنندگان این تولیدات متنوع را شناسایی کرد. دیدگاه ها وخواسته های واحدهای مصرف کننده در رابطه با تولیدات و خدمات قابل ارائه از سوی شرکت های بیمه ، عامل دیگری است که باید بدان توجه داشت.مصرف کننده بدون در نظر گرفتن وضعیت فردی و یا گروهی آن مهمترین عامل در چرخه فروش و بازاریابی محسوب می شود. باید به مصرف کننده این اصل مهم را القاء نمود که تولیدات طراحی شده وشیوه ارائه و خدمات پس از فروش آن مناسب نیازهای اقتصادی، تأمینی و اجتماعی او می‌باشد. و به همین دلیل برای درک جو بازار ، مدیر بازاریابی باید درک روشنی از خواسته ها و نیازهای مصرف کنندگان داشته باشد.

۲-۱۰-۱ بازار آگاه:

آن بخش از بازار است که در حد وجود امکانات از خدمات بیمه ای بهره مند می شود.

آن بخش از بازار است که در حد وجود امکانات مالی از خدمات بیمه ای استفاده نمی کند.

آن بخش از بازار است که به الزام وبا میل و اراده از بیمه های اجباری استفاده می کند.

۲-۱۰-۲ بازار ناآگاه:

آن بخش از بازار است که قادر به شناخت نیازبیمه ای خود نمی باشد.

آن بخش از بازار که می بایست از طریق مراجعه ، بازاریابی و ارائه خدمات مشاوره ای نیازهایش را در مقابلش تصویر نمود.

آن بخش از بازار که بی اراده از بیمه های اجباری استفاده می‌کند.

بازاریابی برای عرضه خدمات ، مخصوصاً در زمینه بیمه های زندگی باید با شناخت و درک از نیاز بازار و مصرف کنندگان صورت می پذیرد. (یاری^[۵۵]، ۱۹۶۵).

۲-۱۱ معیارهای ارزیابی خدمات بیمه :

مهمترین معیارهای ارزیابی خدمات از دیدگاه دکتر احمد روستا عبارت است از:

• • در دسترس بودن: امکان دسترسی راحت در زمان و مکان دلخواه مشتری.

• • پایبندی به تعهدات: قابل اتکا بودن و انجام قول و قرارها در زمان مورد نظر، با شرایط قول داده شده و تداوم حضور در خدمت رسانی.

• • سرعت و واکنش: واکنش سریع در برابر خواسته ها، گله ها و انتظارات مشتریان.

• • قابل اعتماد بودن : اعتماد و اطمینان حاصل نحوه برخورد و عملکرد کارکنان خدمات است، خریداران خدمت، خواهان ایمنی و آرامشند.

• • ادب: رعایت اصول انسانی و احترام به افراد و ادب و نزاکت هنگام برخورد با مخاطبین و رائه خدمت.

• • عوامل ظاهری : توجه به زیبایی و تمییزی و آراستگی و جذابیت و همچنین کلیه عوامل مادی و فیزیکی.

• • توانایی و شایستگی: قابلیت کارکنان برای ارائه خدمات مورد نظر و مهارت‌های آنان از نکات مهم و مؤثری است که مورد توجه قرار می‌گیرد.

• همدلی: مسئولیت پذیر بودن، مشاوره، راهنمایی و همکاری سازمان‌های خدماتی با مخاطبین (دیویس، ۱۹۶۸).

۲-۱۲ عناصر شیفتگی و علاقه مند شدن به خدمات بیمه

از دیدگاه روستا و همکاران، ۱۹۸۰، یکی از مباحث مهم مدیریت و بازاریابی خدمات، توجه به عناصر گوناگون شیفتگی و علاقه مندی به خدمات سازمانهاست که مشتمل بر سی مورد می شود که سرفصل این عناصر عبارتند از :

• • عوامل مربوط به میزان همکاری و مشارکت با مخاطبین.

• • عوامل مربوط به قابل اتکا بودن سازمان‌های خدماتی.

• • عوامل مربوط به انجام تعهدات و خوش قولی.

• عوامل مربوط به کیفیت خدمات.

رقابت در خدمات، سازمان‌ها و شرکت‌های خصوصی و دولتی را به حرکت وا می‌دارد و آن ها را وادار می‌سازد تا با توجه بیشتر اصول، ارکان ، تکنیکها و روش های مدیریت و بازاریاب خدمات، موقعیت و قوه رقابتی خویش را در بازار تقویت نمایند.

۲-۱۲-۱ آگاهی

به طور کلی بیمه­گذار مکلف به افشای اطلاعاتی است که از آن آگاه است. از طرف دیگر آگاهی بیمه­گذار از تأثیر این شرایط و اطلاعات بر اراده بیمه­گذار، نیز حائز اهمیت است. در همین ارتباط دیوان عالی فرانسه در آرای خود تأکید ‌کرده‌است بیمه­گر در خصوص افشای اطلاعاتی که نسبت به تأثیر آن آگاهی نداشته است تعهدی ندارد. به علاوه فقدان آگاهی می ­تواند نقشی تعیین کننده در ارزیابی سوء نیت بیمه­گذار داشته باشد (کولمان^[۵۶]،۲۰۰۲).

یکی از اصلی­ترین عوامل عدم توسعه صنعت بیمه در کشور، کافی نبودن آگاهی مردم ‌در مورد خدمات بیمه است. از آنجا که خدمات بیمه عینی نیست و آشناسازی مردم با این خدمات نیازمند ارائه اطلاعات گسترده ­ای است، فعالیت­های تبلیغات حرفه­ای شرکت­های بیمه برای گسترش آگاهی مردم نمود بالایی پیدا می­ کند. سیاست­گذاری مناسب تبلیغات در صنعت بیمه، می ­تواند باغث افزایش ضریب نفوذ بیمه و در نتیجه افزایش امنیت اقتصادی و اجتماعی جامعه شود (قلی پور و همکاران،۱۳۹۱).

یکی از مهم­ترین مسائلی که امروزه مدیران با آن روبرو هستند، تصمیم ­گیری و سیاست­گذاری در زمینه تبلیغات است. صنعت بیمه به عنوان یکی از صنایع با ارزش در هر جامعه، سبب توسعه و رشد روزافزون اقتصادی می­ شود. امروزه تمامی جوامع توسعه­گرا، بیمه را عامل مهمی در توسعه می­دانند زیرا معتقدند بیمه در رشد بخش­های مختلف اقتصادی نقش برجسته­ای ایفا می­ کند و با پوشش خسارات ناشی از انجام فعالیت­های اقتصادی و توسعه جامعه، انگیزه­ های سرمایه ­گذاری را افزایش می­دهد. آگاهی اندک عموم مردم نسبت به پوشش ­های بیمه­ای، این واقعیت را روشن می­ کند که در زمینه گسترش و تبلیغ خدمات گوناگون بیمه­ای در کشور، برنامه­ ریزی و سیاست­گذاری اثربخش و کارآمد، تدوین و اجرا نشده است (لمی و کلتز^[۵۷]، ۲۰۰۵).

۲-۱۲-۲ کیفیت